Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Asesor WSA Maciej Kurasz (spr.), Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi D. K., J. K. [...] s.c. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] października 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej po wznowieniu postępowania oddala skargę
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] października 2005 r. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej na podstawie przepisu art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - określanej dalej jako "ustawa Ord. pod."), w związku z art. 31 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania J.K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą "E." J. K. - powoływanego dalej jako "Skarżący" lub "Strona" utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2005 r. w sprawie odmowy uchylenia po wznowieniu postępowania decyzji wymiarowej z dnia [...] maja 2003 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Z akt sprawy wynikało, że Skarżący na podstawie przepisu art. 240 § 1 pkt 5 ustawy Ord. pod. wniósł w grudniu 2004 r. wniosek o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją w sprawie podatku od towarów i usług. W uzasadnieniu wniosku podniósł, że w postępowaniu podatkowym zakończonym wydaniem decyzji w sprawie podatku od towarów i usług nastąpiło wadliwe ustalenie stanu faktycznego polegające na przyjęciu, że działający w Niemczech Z. S. B. "nie prowadził działalności gospodarczej". Skarżący załączając do wniosku kopie urzędowych niemieckich dokumentów wskazała, że powyższa osoba, była w Niemczech czynnym przedsiębiorcą. W ocenie Skarżącego powyższe okoliczności stanowiły przesłankę do wznowienia postępowania zgodnie z art. 240 § 1 pkt 5 ustawy Ord. pod. Zdaniem Strony wznowienie postępowania w tych okolicznościach było uzasadnione tym, iż w kwestionowanej decyzji organy zakładały fikcyjność działań S. B.
Po wszczęciu postępowania co do przesłanek wznowienia postępowania organ podatkowy pierwszej instancji decyzją z dnia [...] maja 2005 r. odmówił uchylenia decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za 2000 r. Od tej decyzji Strona wniosła odwołanie do organu wyższego stopnia. W uzasadnieniu pisma wskazał, że decyzja organu podatkowego pierwszej instancji została wydana bez podstawy prawnej ze względu na to, iż podstawą rozstrzygnięcia był przepis art. 245 § 1 pkt 2 ustawy Ord. pod. W odwołaniu zarzucił także naruszenie art. 210 § 4 ustawy Ord. pod. przez brak należytego uzasadnienia rozstrzygnięcia oraz naruszenie art. 243 ww. ustawy, który w ocenie Strony przewiduje wszczęcie postępowania wznowieniowego w drodze odrębnych postanowień tj., postanowienia co do przesłanek wznowienia oraz postanowienia co do istoty sprawy. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej decyzją z dnia [...] października 2005 r. utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy podkreślił, iż z zebranego materiału dowodowego wynikało, iż niemieckie zaświadczenie wydane przez Urząd Okręgowy N. w B. w sprawie S. B. nie było znane organowi kontroli skarbowej w dniu wydania decyzji wymiarowej. Organ podatkowy uznał jednakże, że dowód ten nie jest istotny w sprawie - nie ma wpływu na jej wynik. Organ wyższego stopnia podniósł, że z akt sprawy wynikało, iż Skarżący uczestniczył w stworzonym przez podmioty powiązane kapitałowo i osobowo procederze polegającym na produkcji i sprzedaży, a następnie eksporcie towarów w celu uzyskania korzyści finansowych niewynikających z prowadzonej działalności gospodarczej tj. uzyskania zwrotu nienależnego podatku naliczonego. Organ kontroli skarbowej uznał, że prowadzone przez Skarżącego czynności miały charakter pozorny oraz zmierzały do obejścia przepisów prawa podatkowego ze względu na szereg okoliczności faktycznych potwierdzających taką ocenę. Przede wszystkim podmioty uczestniczące w produkcji i sprzedaży towarów stanowiły zespół podmiotów, z których ostatni będąc eksporterem towarów występował do urzędu skarbowego o zwrot podatku naliczonego. Producent towarów jako podmiot zwolniony od podatku od towarów i usług ustalał wysokie ceny towarów, które następnie były sprzedawane kolejnym podmiotom. Skarżący jako ostatni nabywca odkupywał towary, by następnie eksportować je do firmy "B.", która była jednocześnie nabywcą towarów i licencjodawcą praw autorskich, w oparciu o które towary były produkowane. Jednym z podmiotów biorących udział w ww. opisanym działaniu był S. Z. B. A [...] (dalej jako "A[...]") dokonujący sprzedaży licencji, na podstawie których odbywała się produkcja towarów. W dokumencie przedłożonym przez Stronę widnieje informacja o przemeldowaniu - zmianie siedziby ww. podmiotu z dniem 15 kwietnia 2000 r. na [...] ", co w ocenie Skarżącego mogłoby dowodzić prowadzonej przez S. B. działalności w tym okresie. Informacja ta nie podważa jednak faktu, że S. B. uczestniczył w ww. opisanym działaniu jako licencjodawca na rzecz następnych podmiotów uczestniczących w produkcji, a następnie sprzedaży towarów, których finalnym celem było uzyskanie zwrotu przez Stronę podatku naliczonego. W ocenie organu odwoławczego stwierdzenie w decyzji wymiarowej, iż S. B.(A[...]) "nie prowadził legalnej działalności gospodarczej" nie wpływało na końcowy wynik sprawy i w ocenie tego organu dokument przedłożony przez Skarżącą wraz z wnioskiem o wznowienie postępowania nie stanowił istotnego dowodu, skutkującego na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 ustawy Ord. pod. uchyleniem ostatecznej decyzji. Organ wyższego stopnia podniósł także, że dokument przedłożony przez Skarżącego jest jednym z wielu dokumentów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej przez S. B. na terenie Niemiec. Jak przedstawił organ pierwszej instancji w wydanej w sprawie decyzji w trakcie kontroli skarbowej zwrócono się do Ministerstwa Finansów o wystąpienie do niemieckich władz podatkowych o udzielenie informacji na temat istnienia i funkcjonowania A[...] S.Z. B. Z informacji uzyskanych z Urzędu Finansowego ds. Ścigania i Spraw Karnych RFN wynikało, że firma A[...] S. B. została zarejestrowana zgodnie z aktem opodatkowania rzemiosła jako "Handel hurtowy, zakup i sprzedaż części audio video". Cały zakład AVZ w dniu 1 stycznia 1992 r. został wyrejestrowany. W dniu 1 lipca 1996 r. nastąpiło ponowne zgłoszenie A[...] z działalnością "Wynajmowanie, zakup i sprzedaż części audio video. Pojazdy mechaniczne". Z informacji przekazanych przez władze niemieckie wynikało także, że w dniu 28 stycznia 1997 r. S. B. stawił się w urzędzie i oświadczył, że ponownie zrezygnował z prowadzenia działalności gospodarczej z dniem 20 września 1996 r. Z dokumentacji pozostającej w dyspozycji organów podatkowych wynikało także, że firma S. B. istniała w Niemczech w okresach od 16 lipca 1990 r. do 31 grudnia 1991 r. oraz od 1 lipca 1996 r. do 20 września 1996 r. Z informacji niemieckiego Urzędu Finansowego wynikało również, że firma A[...] w 1995 r. ujawniła się w transakcjach z polskimi podmiotami jako licencjodawca. Jednakże jak napisała strona niemiecka było mało wiarygodne, iż A[...] w 1995 r. lub na początku 1995r. występowała w Polsce jako istniejące przedsiębiorstwo. Z tego powodu zdaniem niemieckiego urzędu finansowego umowy licencyjne miały służyć do tego, aby przed polskim fiskusem otrzymać korzyści majątkowe. Organ odwoławczy wskazał także na inne okoliczności, które uprawdopodobniały przyjęcie przez kontrolujących, iż S. B. nie prowadził faktycznej działalności w Niemczech. Organ wyższego stopnia na informacje uzyskane od Komendy Głównej Policji, z których wynikało, iż (Polski oddział I) uzyskał od strony niemieckiej potwierdzenie, że S. B. od grudnia 1997 r. nie prowadził żadnej firmy na terenie Niemiec. W ocenie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej ("GIKS") dokumentacja źródłowa zawierająca informacje na temat prowadzenia przez S. B. działalności gospodarczej dowodziła oceny, że działalność ww. podmiotu miała charakter pozorny, co dodatkowo podważało wiarygodność celowości dokonywanych przez S. B. transakcji. Z uwagi na powyższe po przeprowadzonej przez GIKS analizie akt sprawy w tym także dokumentów doręczonych przez Stronę do wniosku o wznowienie postępowania organ uznał, że nie zostały spełnione w sprawie przesłanki art. 240 § 1 pkt 5 ustawy Ord. pod. Organ wyższego stopnia po przeprowadzaniu wnikliwiej analizy akt sprawy uznał także, że w sprawie nie istnieją inne przesłanki przemawiające za uchyleniem ostatecznej decyzji w wyniku wznowienia postępowania.