Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Krystyna Kleiber (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Aneta Lemiesz, sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant referent stażysta Agata Próchniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2013 r. sprawy ze skargi E. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych oddala skargę
Dyrektor Izby Skarbowej w W. po rozpoznaniu odwołania E. W. (zwanej dalej "Skarżącą") od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] sierpnia 2012 r. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od przychodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości w 2009 roku w kwocie 23.482 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 3.754 zł obliczonymi na dzień złożenia wniosku o umorzenie zaległości- tj. 28 grudnia 2011 r., decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Izby Skarbowej w W. wyjaśnił, że wnioskiem z dnia 28 grudnia 2011 r. uzupełnionym w dniu 8 lutego 2012 r., 21 lutego 2012 r. i 16 maja 2012 r. Skarżąca zwróciła się do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. z prośbą o umorzenie zaległości z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości w 2009r. w kwocie 23.482 zł wraz z odsetkami za zwłokę. Przedmiotowy wniosek Skarżąca uzasadniała problemami z uzyskaniem warunków zabudowy zakupionej działki oraz trudną sytuacją zdrowotną. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W. przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. odmówił Skarżącej umorzenia przedmiotowej zaległości podatkowej. Skarżąca złożyła odwołanie od powyższej decyzji, w którym wniosła o jej zmianę poprzez umorzenie przedmiotowej zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, zarzucając jej naruszenie: art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r., poz. 749 z późn. zm.) - zwanej dalej "Ordynacją podatkową, poprzez błędną jego wykładnię, wskutek czego sytuacja zdrowotna i trudna sytuacja finansowa Skarżącej nie została uznana za "uzasadniony ważny interes podatnika"; art. 125 Ordynacji podatkowej, poprzez brak wnikliwości po stronie organu I instancji przy prowadzeniu postępowania podatkowego w przedmiotowej sprawie.
Przytaczając motywy swojego rozstrzygnięcia, Dyrektor Izby Skarbowej w W. powołując się na przepis 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej wskazał, iż instytucja umorzenia zaległości podatkowych jest przepisem o charakterze wyjątkowym, pozwala ona bowiem organom podatkowym umorzyć zaległości podatkowe tylko w przypadkach wyjątkowych, uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym. Ocenę czy takie przesłanki istnieją ustawodawca pozostawił organom podatkowym. Dyrektor Izby Skarbowej, po dokonaniu analizy obecnej sytuacji materialnej Skarżącej, jej dochodów oraz wydatków wskazał, że obecna sytuacja Skarżącej z uwagi na ciążące na niej zaległości podatkowe oraz problemy zdrowotne jest trudna i może wskazywać na wystąpienie w sprawie interesu podatnika. Jednakże interes ten nie jest równoznaczny z przesłanką "ważnego interesu podatnika'', o jakiej mowa w art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. Ustawodawca określił go przymiotnikiem "ważny", co podkreśla jego doniosłość. Nie jest przy tym wystarczające samo subiektywne przeświadczenie strony, iż taki właśnie jest jej interes w uzyskaniu ulgi. Należy przy tym zaznaczyć, że trudna sytuacja finansowa i zdrowotna nie stanowi samoistnej przesłanki do przyznania ulgi "podatkowej" oraz należy podkreślić, że "ważny interes podatnika" nie może być utożsamiany z dążeniem do całkowitego uwolnienia się od regulowania zobowiązań podatkowych. Zauważył również, że z akt sprawy wynika, iż w 2009 roku Skarżąca dokonała sprzedaży nieruchomości położonej w B. za kwotę 435.000 zł. W dniu 31 sierpnia 2009 r. Skarżąca złożyła w Urzędzie Skarbowym w P. oświadczenie o przeznaczeniu uzyskanego przychodu ze zbycia nieruchomości na cele mieszkaniowe, nie później niż w okresie 2 lat od dnia sprzedaży, tj. do dnia 18 sierpnia 2011 r. Następnie w dniu 28 grudnia 2011 r. Skarżąca złożyła deklarację PIT-23, w której wykazała przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości w kwocie 435.000 zł, kwotę zwolnioną z opodatkowania w wysokości 200.180 zł, kwotę podległą opodatkowaniu w wysokości 234.820 zł oraz podatek w wysokości 23.482 zł. Przedmiotowa zaległość powstała na skutek nie uregulowania w ustawowym terminie wykazanego zobowiązania podatkowego. Po dokonanej transakcji odpłatnego zbycia nieruchomości Skarżąca dysponowała środkami niezbędnymi na pokrycie należnego podatku, przeznaczyła je jednak na inne cele, w tym m.in. przekazała córce w formie darowizny kwotę 164.500 zł. Powyższe powoduje, iż ewentualne przyznanie wnioskowanej ulgi w formie umorzenia zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, w ocenie organu odwoławczego stawiałoby Skarżącą w pozycji uprzywilejowanej w stosunku do osób, które rzetelnie wywiązują się z obowiązków podatkowych. Dyrektor Izby Skarbowej, odnosząc się do twierdzeń Skarżącej, iż kwoty podatku nie zapłaciła, z uwagi na problemy z uzyskaniem warunków zabudowy zakupionej działki, organ odwoławczy zauważył, że wskazywane przez Skarżącą problemy z uzyskaniem warunków zabudowy zakupionej działki, nie wynikały z przyczyn niezależnych od Strony, zaś ponadto nie uniemożliwiały one Skarżącej zabezpieczenia stosownej kwoty niezbędnej do uregulowania zobowiązania podatkowego, w przypadku nie przeznaczenia (zgodnie ze złożonym wcześniej oświadczeniem) w okresie 2 lat od dnia sprzedaży, całej kwoty uzyskanego przychodu ze zbycia nieruchomości na cele mieszkaniowe. W tym też stanie rzeczy organ odwoławczy uznał, że rozdysponowanie przez Skarżącą całości uzyskanej kwoty z odpłatnego zbycia nieruchomości, pomimo obowiązku podatkowego obciążającego dokonaną transakcję, było suwerenną decyzją Skarżącej, skutków której nie powinna obecnie przerzucać na budżet państwa. Biorąc powyższe pod uwagę organ odwoławczy za bezzasadny uznał zarzut Skarżącej naruszenia art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, z uwagi na nie uznanie jej trudnej sytuacji finansowej i zdrowotnej za "uzasadniony ważny interes podatnika".