Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Ciechomska-Florek, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (sprawozdawca), Sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant Emilia Jaktorska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2009 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] maja 2009 r. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej - po rozpatrzeniu wniosku M. S. (zwanego dalej "Skarżącym") o ponowne rozpatrzenie sprawy - utrzymał w mocy decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] marca 2009 r. w części dotyczącej odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] września 2008 r. w przedmiocie odsetek od zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za miesiące listopad i grudzień 2002 r.
Decyzją z dnia [...] marca 2009 r. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej (dalej: GIKS) odmówił stwierdzenia nieważności dwóch decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. (dalej: Dyrektor UKS we W.) z dnia [...] września 2008 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. oraz odsetek od zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za miesiące listopad i grudzień 2002 r., ponieważ uznał, iż w sprawie nie zaistniały przesłanki z art. 247 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, ze. zm.), zwanej dalej "O.p.".
Wskutek wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, w części dotyczącej odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie odsetek od zaliczek na podatek dochodowy za XI i XII 2002r., Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej stwierdził, iż brak jest podstaw do uznania, iż wydana w dniu 15.09.2008 r. przez Dyrektora UKS we W. decyzja dotknięta jest wadami z art. 247 § 1 pkt 2 i 3 O.p.
W uzasadnieniu GIKS podniósł, że w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że wydanie decyzji bez podstawy prawnej, o której mowa w przywołanym przez Stronę art. 247 § 1 pkt 2 O.p. ma miejsce w sytuacji, gdy w obowiązującym systemie prawnym brak jest przepisu uprawniającego organ administracji państwowej do rozstrzygnięcia sprawy w drodze administracyjnej. Braku podstawy prawnej do wydania decyzji nie należy natomiast utożsamiać z brakiem powołania podstawy prawnej decyzji, czy też z błędnym powołaniem tej podstawy. Istotne jest bowiem rzeczywiste istnienie podstawy prawnej do wydania aktu administracyjnego.
W rozpatrywanej zaś sprawie - jak podaje organ - podstawę prawną do wydania w dniu 15 września 2008 r. przez Dyrektora UKS we W. kwestionowanej przez Stronę decyzji stanowiły przywołane w jej podstawie przepisy ustaw: o kontroli skarbowej, o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz Ordynacji podatkowej.
Zdaniem organu rażące naruszenie prawa, o którym mowa we wskazanym we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy art. 247 § 1 pkt 3 O.p., ma miejsce wówczas, gdy decyzja została wydana wbrew wyraźnemu nakazowi lub zakazowi przewidzianemu w danym przepisie prawa, gdy wbrew wszelkim przesłankom przepisu prawa nadano uprawnienie albo go odmówiono, albo też gdy wbrew tym przesłankom obarczono stronę obowiązkiem lub uchylono obowiązek. Cechą rażącego naruszenia prawa jest to, że treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu przez proste ich zestawienie ze sobą, gdzie nie chodzi o odmienną interpretację prawa lecz o przekroczenie prawa w sposób jasny i niedwuznaczny. Przy czym w sytuacji, kiedy rozstrzygnięcie sprawy zależy od oceny jej stanu faktycznego przez organy podatkowe (kontroli skarbowej), bądź też w sprawie mamy do czynienia z różną wykładnią przepisu prawa, nie może dojść do rażącego naruszenia prawa w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 3 O.p.