Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Aneta Lemiesz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Golec, Sędzia WSA Marek Kraus, Protokolant st. sekretarz sądowy Iwona Mazek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi P. L. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) stwierdza, że uchylone postanowienie nie może być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz P. L. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Naczelnik Urzędu Skarbowego W. decyzją z [...] sierpnia 2010r., na podstawie art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zwanej dalej "O.p.", orzekł o odpowiedzialności podatkowej Skarżącego P. L., jako byłego członka zarządu, za zaległość podatkową Zakładu B. z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2004r.
W związku z obawą niewykonania zobowiązania wynikającego z powyższej decyzji, działając na podstawie art. 239b § 1 pkt 4 O.p., postanowieniem z [...] listopada 2010r., Naczelnik Urzędu Skarbowego W. nadał tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.
W zażaleniu Skarżący zarzucił powyższemu postanowieniu naruszenie:
- art. 239b § 1 i § 2 ustawy O.p., poprzez niewłaściwe ich zastosowanie w sprawie z uwagi na niewykazanie uprawdopodobnienia niewykonania decyzji,
- art. 121 § 1, art. 122, art. 124 i art. 187 § 1 O.p., poprzez prowadzenie postępowania w sposób uchybiający zasadzie zaufania do organu podatkowego i bez rozważenia możliwości niezasadności merytorycznej decyzji organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu zażalenia Skarżący wskazał, że organ pierwszej instancji w ogóle nie wykazał przesłanki z art. 239b § 2 O.p., ponieważ nie uprawdopodobnił, że bez rygoru wykonalności zobowiązanie nie zostanie wykonane, a jedynie skupił się na temacie przedawnienia sprawy. Zdaniem Strony, skoro nie zaistniały przesłanki z art. 239b § 1 pkt 1 - 3 O.p., to trudno mówić o spełnieniu przesłanki z art. 239b § 2 tej ustawy. Ponadto Skarżący zarzucił, iż winę za zbliżający się termin przedawnienia ponosi sam organ podatkowy, prowadząc wielomiesięczne postępowanie podatkowe od 2009r., a także, że sprawa może zostać przez organ drugiej instancji rozpatrzona na korzyść Skarżącego, bądź takie rozstrzygnięcie może zapaść przed sądem administracyjnym, a wówczas organ będzie musiał zwrócić uzyskane środki. W związku z powyższym Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Dyrektor Izby Skarbowej w W. postanowieniem z [...] lutego 2011r. utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] listopada 2010r. którym nadano rygor natychmiastowej wykonalności decyzji z dnia [...] sierpnia 2010r. W uzasadnieniu postanowienia drugiej instancji powołał się na treść art. 239a oraz art. 239b § 1 i § 2 O.p. i stwierdził, że aby można było nadać decyzji rygor natychmiastowej wykonalności muszą być spełnione kumulatywnie (łącznie) dwie przesłanki, tj. musi zaistnieć co najmniej jeden z czterech warunków określonych w § 1 art. 239b O.p., a ponadto organ podatkowy musi uprawdopodobnić, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane.
Dyrektor Izby Skarbowej powołując się na treść art. 70 § 1 O.p. stwierdził, że termin przedawnienia podatku dochodowego od osób prawnych za 2004 r. upłynął z dniem 31 grudnia 2010 r. Biorąc zatem pod uwagę, że od dnia złożenia odwołania od decyzji do [...] grudnia 2010 r. okres upływu terminu przedawnienia tego zobowiązania był krótszy niż 3 miesiące, została spełniona przesłanka nadania decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności, określona w art. 239 § 1 pkt 4 O.p.