Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom Sędzia WSA Anna Strzelec (sprawozdawca) Protokolant Sekretarz sądowy Sylwia Bałaban po rozpoznaniu na rozprawie w dniu [...] października 2020 r. sprawy ze skargi P. B. na decyzję Rektora Uniwersytetu z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy prawa do wznowienia studiów oraz powtarzania semestru I. oddala skargę, II. przyznaje adwokat I. P. od Skarbu Państwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie kwotę [...]zł ([...] złotych i [...] groszy) w tym [...] zł ([...] złotych i [...] groszy) podatku od towarów i usług, z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] maja 2019 r., Rektor Uniwersytetu (Rektor [...], organ odwoławczy), po rozpoznaniu odwołania P. B. (skarżący) utrzymał w mocy decyzję Prodziekana Wydziału [...] z dnia [...] lutego 2018 r. w przedmiocie wznowienia studiów oraz powtarzania VI semestru w roku akademickim [...]
Zaskarżona decyzja wydana została w następującym stanie sprawy.
W piśmie z dnia [...] stycznia 2018 r. (data wpływu do organu) skarżący złożył wniosek o umożliwienie powtarzania VI semestru studiów na kierunku [...] i o "przywrócenie na listę studentów".
Decyzją z dnia [...] lutego 2018 r. Prodziekan Wydziału [...] (organ I instancji) poinformował skarżącego, że nie przysługuje mu prawo wznowienia studiów (przywrócenia na listę studentów) ani możliwość powtarzania VI semestru w roku akademickim [...]. Powołując się na Regulamin studiów [...] (dalej Regulamin) organ I instancji uzasadniał, że osoba skreślona z listy studentów może ubiegać się o wznowienie studiów, jednak nie więcej niż raz na studiach I stopnia (§ 25 ust. 2 Regulaminu) oraz że student może uzyskać pozwolenie na powtarzanie semestru jeden raz w czasie studiów I stopnia (§ 24a ust. 3 Regulaminu). Organ I instancji wyjaśnił, że studia skarżącego już raz były wznawiane co do VI semestru w roku akademickim [...] i wykorzystał już możliwość powtarzania semestru.
Skarżący nie zgodził się z powyższą decyzją i złożył odwołanie, w którym wnosił o przywrócenie na listę studentów oraz o umożliwienie obrony pracy licencjackiej.
Rektor [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 2018 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Decyzja organu odwoławczego została uchylona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 24 stycznia 2019 r., sygn. akt II SA/Lu 376/18. W wyniku ponownego rozpoznania sprawy decyzją z dnia [...] maja 2019 r. Rektor [...] podzielając stanowisko i ustalenia organu I instancji wyrażone w decyzji z dnia [...] lutego 2018 r. w pierwszej kolejności ocenił jako nieistotne dla sprawy wszelkie twierdzenia i oświadczenia odwołania w przedmiocie domniemanych naruszeń Działu Studenckich Spraw Socjalnych, Komisji Stypendialnej i Odwoławczej Komisji Stypendialnej [...]. Organ odwoławczy podnosił też, że zbyt daleko idące są twierdzenia skarżącego, jakoby wstrzymywanie wydania indeksu i karty egzaminacyjnej przez pracownika Dziekanatu Wydziału [...] oraz rzekome wymuszenie szantażem podpisania przez odwołującego umowy studenckiej z datą wsteczną i związanych z tym opłat, miałoby jakikolwiek wpływ na niezłożenie przez skarżącego pracy dyplomowej lub egzaminu dyplomowego w odpowiednim terminie, co legło u podstaw wydania decyzji negatywnej przez organ. Rektor [...] podkreślił, że możliwość wstrzymania dokumentacji studenckiej do czasu uiszczenia opłaty za wznowienie studiów wynika bezpośrednio z brzmienia Umowy o warunkach odpłatności za studia i usługi edukacyjne na studiach stacjonarnych (§ 4 pkt. 2), podpisanej przez samego skarżącego, a przepisy tej umowy pozostają w zgodzie z postanowieniami Uchwały Senatu [...] z dnia [...] października 2011 r. w sprawie szczegółowych zasad pobierania opłat za świadczone usługi edukacyjne. Organ odwoławczy zwrócił uwagę, że skarżący nie respektował terminów zakreślonych przez upoważnionych do tego pracowników [...] do załatwienia poszczególnych spraw, co przyczyniało się do podejmowania działań z opóźnieniem wynikającym bezpośrednio z zaniechań samego skarżącego.