Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Tchórzewska, Sędziowie: Sędzia WSA Jerzy Drwal, Sędzia WSA Robert Hałabis (sprawozdawca), po rozpoznaniu w Wydziale III w dniu 29 września 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M. K. na akt Starosty z dnia [...] kwietnia 2020 r. nr [...] w odmowy zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu I. uchyla zaskarżony akt; II. uznaje obwiązek Starosty dokonania zwrotu na rzecz M. K. kwoty [...]zł ([...] złotych) za wydanie karty pojazdu [...] dla pojazdu marki [...] [...] o numerze rejestracyjnym [...]; III. zasądza od Starosty na rzecz M. K. kwotę [...]zł ([...] złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia 2 kwietnia 2020 r. M. K. wystąpił do Starosty z wnioskiem o zwrot kwoty [...]zł stanowiącej część wniesionej opłaty za wydanie karty pojazdu nr [...] dla samochodu osobowego marki [...], zarejestrowanego pod nr rej. [...]
W uzasadnieniu tego wniosku wyjaśnił, że wyrokiem z dnia 17 stycznia 2006 r. (Dz. U. Nr 15, poz. 119) Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu jest niezgodny z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP. Podwyższenie opłaty za wydanie karty pojazdu ponad faktyczne koszty jej wytworzenia stanowiło daninę publiczną, co naruszało przepis art. 217 Konstytucji. Ponieważ uiścił na rzecz Starostwa Powiatowego w L. kwotę [...]zł tytułem opłaty za wydanie karty pojazdu, czyli powyżej faktycznego kosztu wytworzenia tej karty, to została ona pobrana bez podstawy prawnej. W konsekwencji wniosek o stwierdzenie jego uprawnienia do otrzymania zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu w kwocie [...]zł uznał za uzasadniony.
W odpowiedzi na ten wniosek Starosta pismem z dnia 9 kwietnia 2020 r. (nr [...]) odmówił zwrotu żądanej części opłaty za wydanie karty pojazdu.
W uzasadnieniu tego stanowiska organ stwierdził, że opłata została naliczona i pobrana prawidłowo na podstawie § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310). Podkreślił, że od wydania karty pojazdu upłynął okres 10 lat i w związku z tym podniósł zarzut przedawnienia zgłoszonego żądania. Jednocześnie organ stwierdził, że pojazd został skreślony z ewidencji urzędu z powodu przerejestrowania w dniu 25 września 2006 r. z uwagi na kategorię archiwalną BE-10, dlatego akta dot. tego pojazdu zostały poddane brakowaniu z dniem 31 stycznia 2018 r. W związku z tym organ nie jest w ogóle w posiadaniu dokumentów potwierdzających dokonanie przez skarżącego opłaty za wydanie karty pojazdu. Powołując się na orzecznictwo wskazał przy tym, że w okolicznościach sprawy nie ma podstawy do zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu o nr rej. [...]
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na wskazany wyżej akt Starosty z dnia 9 kwietnia 2020 r. skarżący M. K. wniósł o jego uchylenie oraz uznanie obowiązku Starosty do dokonania na jego rzecz zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu w wysokości [...] zł oraz zasądzenie kosztów postępowania. Skarżący zarzucił organowi naruszenie: