Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Sadurski,, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca),, Sędzia NSA Marek Zalewski, Protokolant Referent Marcin Małek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2005 r. sprawy ze skargi "K." spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2005 r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie zezwolenia na wykonywanie regularnych przewozów osób w krajowym transporcie drogowym oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...], nr [...], wydaną na skutek odwołania "[...]" spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. od decyzji Marszałka Województwa z dnia [...] lutego 2005r. ([...]) w sprawie zezwolenia na wykonywanie regularnych przewozów osób w krajowym transporcie drogowym na linii komunikacyjnej K. - W. dla przedsiębiorcy Biuro Usług Turystycznych "[...]" - C. B., na podstawie przepisów art. 138 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz.1071 ze zm.) oraz art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088 ze zm.) - umorzyło postępowanie odwoławcze.
Zdaniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego istotą rozpatrywanej sprawy było ustalenie statusu prawnego podmiotu, który wniósł odwołanie. Zgodnie z przepisem art. 28 k.p.a. stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo każdy, kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Natomiast przepis art. 10 § 1 K.p.a. nakłada na organ administracji publicznej obowiązek zapewnienia stronom czynnego udziału w każdym stadium postępowania administracyjnego, a przed wydaniem decyzji umożliwienia im wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Jeżeli strona bez własnej inicjatywy nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, to właściwy organ jest obowiązany do wznowienia postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną.
Zdaniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego podmiot, który wniósł odwołanie nie ma przymiotu strony w toczącym się postępowaniu administracyjnym, gdyż nie posiada on interesu prawnego. Doktryna prawa administracyjnego przyjmuje, że interes prawny można wywodzić jedynie z treści normy prawa materialnego, dającej się z każdym razem indywidualnie określić i wyodrębnić spośród innych norm. Z tego powodu interes prawny nie może być wyprowadzony wyłącznie z faktu istnienia określonego aktu prawnego lub instytucji prawnej zawartej w tym akcie (J. Zimmermann, Glosa do wyroku NSA z dnia 2 lutego 1996 r., IV SA 846/95, Orzecznictwo Sądów Polskich 1997, nr 4, poz. 83). Stwierdzenie istnienia interesu prawnego po stronie określonego podmiotu sprowadza się do ustalenia związku o charakterze materialnoprawnym między obowiązującą normą prawa materialnego, a sytuacją prawną konkretnego podmiotu prawa, polegającego na tym, że akt stosowania tej normy (decyzja administracyjna) wpływa na sytuację prawną tego podmiotu w zakresie prawa materialnego (M. Bogusz, Zaskarżanie decyzji administracyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, Warszawa 1997, s. 21 i n.). Interes prawny osoby w postępowaniu administracyjnym nie istnieje, jeżeli nie da się ustalić bezpośredniego wpływu decyzji administracyjnej, kończącej postępowanie, na jej prawa i obowiązki oparte na wyodrębnionej normie prawnej (argument z uchwały NSA z dnia 11 października 1999 r., OSP 11/99, Orzecznictwo NSA 2000, nr 1, poz. 6).