Sprawa ze skargi J. K. na czynność Prezydenta Miasta w przedmiocie odmowy zwrotu kwoty 425 złotych za kartę pojazdu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Sędzia NSA Maria Wieczorek, Protokolant Stażysta Radosław Kot, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 7 lipca 2009 r. sprawy ze skargi J. K. na czynność Prezydenta Miasta z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu kwoty 425 złotych za kartę pojazdu 1. uchyla zaskarżoną czynność; 2. stwierdza, że skarżącemu przysługuje uprawnienie do zwrotu części opłaty za kartę pojazdu w kwocie 425 (czterysta dwadzieścia pięć) złotych wydaną dla samochodu marki [...] numer rejestracyjny Lu [...]; 3. zasądza od Prezydenta Miasta Lublina na rzecz J. K. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6032 Inne z zakresu prawa o ruchu drogowym
Inne orzeczenia z hasłem:
Drogi publiczne
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta
Uzasadnienie strona 1/5

Pismem z dnia [...] nr [...] będącym odpowiedzią na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w zakresie wskazanym w wezwaniu z dnia [...] r. (data wpływu pisma do organu [...]) Prezydenta Miasta L.:

1. odmówił stwierdzenia bezskuteczności czynności - odmowy zwrotu części opłaty za kartę pojazdu udzielonej pismem z dnia [...] znak: [...];

2. odmówił zwrotu części opłaty za kartę pojazdu w kwocie [...] zł.

Organ rejestracyjny podniósł, że pobrana w dacie rejestracji samochodu osobowego marki Mitsubishi Lancer nr VIN: [...] o numerze rejestracyjnym [...] opłata za kartę pojazdu została pobrana zgodnie z prawem tj. na podstawie § 1 ust 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. nr 137, poz.1310), które w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Z 1997 r., Nr 78,poz. 483 ze zm.) stanowi źródło prawa.

Odnośnie zarzutu pobrania spornej opłaty sprzecznie z art. 90 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską godzi się zauważyć, że do badania zgodności przepisów prawa wydanych przez centralne organy państwowe z Konstytucją, z ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi i ustawami uprawniony jest tylko Trybunat Konstytucyjny ( art. 188 pkt 3). Trybunat Konstytucyjny do chwili obecnej nie stwierdził niezgodności przepisu art. 1 ust 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z art. 90 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

Jak zauważył Prezydent Miasta L. do uchwalania i stanowienia przepisów pozostających w zgodności z międzynarodowymi umowami (w omawianym przypadku rozporządzenia Ministra Infrastruktury) jest Sejm RP i centralne organy państwowe. Nawet przy podzieleniu stanowiska skarżącego o pobraniu opłaty w zawyżonej wysokości organ rejestracyjny z uwagi na przepis art. 87 ust 1 Konstytucji RP, art. 1 ust 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28.07.2003 roku w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu oraz obowiązującą w dacie pobrania opłaty ustawą o finansach publicznych nie mógł pobrać opłaty w innej wysokości, bowiem organy administracji publicznej wiążą rozporządzenia, nawet jeżeli ich niezgodność z ustawą lub Konstytucją została następnie stwierdzona przez Trybunat Konstytucyjny.

Z wyżej wymienionych względów brak jest podstaw do przyjęcia, iż do opłat za wydanie karty pojazdu zastosowanie miał art. 90 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską bezpośrednio, albowiem wprowadził on nakaz równego traktowania przez wszystkie kraje Unii Europejskiej towarów pochodzących z terenu innych Państw Członkowskich w zakresie obciążeń podatkowych. Nie jest to przepis o charakterze materialno-prawnym określającym wprost wysokość należności publicznoprawnych, a jedynie o charakterze proceduralnym. Ponadto nowe rozporządzenie określające opłatę za wydanie karty pojazdu tj. rozporządzenie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 28 marca 2006 r. weszło w życie z dniem 15 kwietnia 2006 r. tym samym brak jest podstaw prawnych do przyjęcia, iż opłata należna przed datą wejścia w życie w/w rozporządzenia wynosiła 75, 00 zł, gdyż ani organ administracji publicznej nie jest uprawniony do ustalania wysokości opłaty, ani opłata w tej wysokości nie wynika z art. 90 Traktatu ustanawiającego Wsp6lnotę Europejską.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6032 Inne z zakresu prawa o ruchu drogowym
Inne orzeczenia z hasłem:
Drogi publiczne
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta