Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia SO del. Robert Hałabis, Sędzia WSA Ewa Ibrom, Protokolant Stażysta Aleksandra Frączkiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 21 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję L. Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w L. z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w R. decyzją z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...], orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u J. K. choroby zawodowej w postaci "zespołu wibracyjnego". Organ uznał, że na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym głównie orzeczenia lekarza Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w L. (działającego jako jednostka orzecznicza pierwszego stopnia) nie ma podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej. Identyczne stanowisko w sprawie zajęła jednostka orzecznicza drugiego stopnia Instytut Medycyny Pracy Klinika Chorób Zawodowych i Toksykologii w Ł., która również orzekła o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. Ponadto organ wskazał, że orzekając w niniejszej sprawie jest związany ustaleniami wynikającymi z orzeczenia lekarskiego i nie posiada uprawnień do samodzielnej oceny dokumentacji medycznej.
W wyniku rozpoznania odwołania, L. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w L. decyzją z dnia [...] marca 2012 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy stwierdził, że sprawy dotyczące chorób zawodowych regulowane są przepisami Kodeksu pracy oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105, poz. 869). Mając na uwadze przepisy wskazanych powyżej aktów prawnych i analizując materiał dowody zgromadzony w niniejszej sprawie Wojewódzki Inspektor Sanitarny stwierdził, iż decyzja organu inspekcji sanitarnej mimo potwierdzenia występowania czynników narażających na możliwość powstania choroby zawodowej wobec negatywnych orzeczeń lekarskich nie mogła skutkować stwierdzeniem wystąpienia choroby zawodowej. Organ odwoławczy wskazał, że do stwierdzenia choroby zawodowej przez uprawniony organ niezbędne jest rozpoznanie choroby wskazanej w wykazie chorób zawodowych oraz stwierdzenie, że istnieje związek przyczynowy pomiędzy chorobą, a działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy. Stwierdził ponadto, iż warunkiem koniecznym wydania przez organ inspekcji sanitarnej decyzji stwierdzającej wystąpienie choroby zawodowej jest uprzednie jej rozpoznanie przez uprawnionego lekarza, zaś orzeczenie o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej jest wiążące dla organów inspekcji sanitarnej i prowadzi do odmowy stwierdzenia choroby. Mając na uwadze orzeczenia lekarskie wydane przez lekarzy jednostki orzeczniczej pierwszego i drugiego stopnia stwierdzające brak podstaw do uznania wystąpienia u badanego choroby zawodowej organ inspekcji sanitarnej wydał prawidłową decyzję o braku podstaw do stwierdzenia u J. K. choroby zawodowej w postaci "zespołu wibracyjnego".