Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Ibrom Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal Sędzia WSA Iwona Tchórzewska (sprawozdawca) Protokolant Sekretarz sądowy Sylwia Bałaban po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu [...] września 2019 r. sprawy ze skargi J. K. i P. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie zarejestrowania pojazdu na skutek skargi kasacyjnej P. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia [...] października 2019 r., sygn. akt III SA/LU 196/18 I. uchyla zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia [...] października 2019 r., sygn. akt III SA/LU 196/18; II. oddala skargę; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz P. K. [...] zł (czterysta siedemdziesiąt siedem złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania J. K. i P. K., Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] grudnia 2017 r., nr [...], uchylającą ostateczną decyzję Starosty [...] z dnia [...] listopada 2011 r. w sprawie zarejestrowania pojazdu.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
Postanowieniem z dnia [...] listopada 2017 r. Starosta B. wznowił z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie zarejestrowania na nazwiska J. K. i P. K. samochodu osobowego marki [...] o nr VIN [...], rok produkcji 2010, nr rejestracyjny [...].
Następnie decyzją z dnia [...] grudnia 2017 r. Starosta B. uchylił własną ostateczną decyzję z dnia [...] listopada 2011 r. w sprawie zarejestrowania przedmiotowego pojazdu i na podstawie art. 72 ust. 1 i art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1260), § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 22 lipca 2002 roku w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (Dz. U. z 2016 r. poz. 1038) oraz art. 151 § 1 pkt 2 k.p.a. odmówił J. K. i P. K. zarejestrowania pojazdu oraz nakazał zwrot dowodu rejestracyjnego, tablic rejestracyjnych i karty pojazdu.
W uzasadnieniu decyzji organu pierwszej instancji wskazano, że na wniosek J. K. i P. K. z dnia 7 listopada 2011 r. wydano pozwolenie czasowe, a następnie zarejestrowano pojazd marki [...] 3, nr VIN [...], rok produkcji 2010, wydając tablice rejestracyjne [...]. W 2016 r. prowadzone było przez Komisariat [...] w O. dochodzenie w związku z ujawnieniem w ewidencji pojazdów dwóch pojazdów marki [...] o tym samym numerze VIN. Prokuratura Rejonowa w O. umorzyła śledztwo w sprawie przerobienia oznaczeń identyfikacyjnych samochodu marki [...] zarejestrowanego w Starostwie Powiatowym w O., ponieważ oznaczenia okazały się oryginalne. Następnie postępowanie wyjaśniające prowadziła Prokuratura Rejonowa w B.. W toku tego postępowania ustalono, że numery identyfikacyjne samochodu marki [...] nr. rej. [...] zostały sfałszowane. W dniu wydania decyzji o rejestracji pojazdu organ nie posiadał wiedzy o przerobieniu oryginalnego numeru VIN zarejestrowanego pojazdu, a ujawnienie tego faktu stanowiło okoliczność uzasadniającą wznowienie postępowania w oparciu o przepis art. 145 § 1 pkt 1 k.p.a. i odmowę rejestracji pojazdu.
J. K. i P. K. wnieśli odwołanie od tej decyzji, zarzucając naruszenie art. 72 ust. 1 i art. 73 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Zdaniem skarżących przyjmując, że pojazd został skradziony, co nie wynika wprost z uzasadnienia decyzji, a następnie wprowadzony do obrotu ze zmienionym numerem VIN, obaj skarżący nabyli własność przedmiotowego pojazdu na podstawie art. 169 § 1 kodeksu cywilnego, gdyż działali w dobrej wierze, a pojazd został im wydany. Ponadto upłynął trzyletni okres posiadania pojazdu, co przesądza o nabyciu przez skarżących prawa własności. Tym samym nie zachodzą przesłanki uchylenia decyzji o zarejestrowaniu pojazdu, gdyż pojazd został zarejestrowany na osoby, które są obecnie właścicielami pojazdu. Skarżący podnieśli, że równolegle do odwołania wnoszą powództwo do Sądu Rejonowego w B. o stwierdzenie nabycia własności przedmiotowego pojazdu. Skarżący wnieśli o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji i orzeczenie o odmowie uchylenia decyzji Starosty [...] z dnia [...] listopada 2011 r. w sprawie rejestracji pojazdu.