Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca), Sędziowie WSA Grzegorz Grymuza, WSA Iwona Tchórzewska, Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Barański, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 29 maja 2018 r. sprawy ze skargi P. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie utraty dobrej reputacji jako przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wykonywania krajowego transportu drogowego oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2018 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Starosty Powiatowego z dnia [...] stycznia 2018 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia utraty przez P. G. dobrej reputacji jako przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wykonywania krajowego transportu drogowego rzeczy.
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynikało, że P. G. skazano prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego Wydział Karny z [...] czerwca 2017 r. o sygn. akt [...] za popełnienie przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. Jest to przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji określone w rozdziale XXI Kodeksu karnego polegające na prowadzeniu pojazdu w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego. Z tego powodu wszczęto postępowanie (z uwagi na umyślność przestępstwa) w celu wydania decyzji stwierdzającej utratę dobrej reputacji.
Kolegium argumentowało, że z brzmienia przepisu art. 7d ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tj. Dz.U. z 2017 r. poz. 2200, dalej jako "u.t.d.") wynika, że organ właściwy ma obowiązek zarówno wszcząć postępowanie administracyjne, jak i orzec o utracie dobrej reputacji, gdy spełnione są przesłanki ustalone w toku przeprowadzonego postępowania. Decyzja co do wszczęcia i orzeczenia utraty dobrej reputacji nie jest pozostawiona uznaniu organu. Organ administracji publicznej nie ma możliwości kwestionowania treści orzeczenia sądu powszechnego, tak w zakresie ustaleń faktycznych, jak i orzeczonego środka karnego. Jest tym wyrokiem związany w toku postępowania administracyjnego. Oznacza to, że zasadnie orzeczono o utracie przez P. G. dobrej reputacji jako przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wykonywania krajowego transportu drogowego rzeczy na podstawie licencji nr [...] wydanej [...] kwietnia 2007 r. przez Starostę oraz jako zarządzającego transportem na podstawie certyfikatu kompetencji zawodowych nr [...] wydanego [...] marca 2003 r. przez ITS w W.. Orzeczona w decyzji sankcja wynikała ze skazania P. G. za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skarżący zarzucił naruszenie:
a) art. 6 ust. 2 lit. a) akapit drugi rozporządzenia Parlamentu Europejskiej i Rady (WE) nr 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r. poprzez jego nie zastosowanie i utrzymanie w mocy decyzji orzekającej o utracie dobrej reputacji przez P. G. jaką przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wykonywania Krajowego Transportu Drogowego rzeczy oraz zarządzającego transportem na podstawie certyfikatu kompetencji zawodowej pomimo tego, że utrata dobrej reputacji stanowi w niniejszej sprawie nie proporcjonalną reakcję na stwierdzone naruszenie prawa, co wynika z okoliczności sprawy i zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i co przesądza, że organ powinien odstąpić od orzeczenia utraty dobrej reputacji w niniejszym przypadku;