Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Rutkowska Sędziowie Sędzia NSA Irena Krzemieniewska (spr.) Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Protokolant asystent sędziego Agata Brolik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa a. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym oraz zwrotu tej kwoty oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] nr [...], działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), art. 2 pkt 1, art. 4 ust. 5, art. 10 ust. 1 pkt 1, art. 11 ust. 1, art. 18 ust. 1, art. 79, art. 80 ust. 1, ust. 2 pkt 1, ust. 3 pkt 1, art. 82 ust. 1, ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29 z 2004 r., poz. 257 z późn. zm.), art. 158 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego I w Ł. nr [...] z dnia [...] nr [...] odmawiającej stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym w łącznej kwocie 85.794,00 zł, w tym za marzec 2008 r. w kwocie 9.035,00 zł, za kwiecień 2008 r. w kwocie 7.394,00 zł, za maj 2008 r. w kwocie 3.418,00 zł, za wrzesień 2008 r. w kwocie 38.863,00 zł, za październik 2008 r. w kwocie 3.937,00 zł, za listopad 2008 r. w kwocie 5.867,00 zł i za luty 2009 r. w kwocie 17.280,00 zł oraz zwrotu tej kwoty, Dyrektor Izby Celnej w Ł.: utrzymał w mocy ww. decyzję.
W uzasadnieniu wskazano, że Spółka z o.o. PPHU "A" wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym pismem z dnia 31 lipca 2013 r.
W uzasadnieniu wniosku wskazała, że w okresie od maja 2004 r. do lutego 2009 r. była podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży na terytorium kraju samochodów osobowych. Zasady opodatkowania tym podatkiem regulowała ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym, zgodnie z którą podatnik w deklaracjach AKC-3 i załączniku AKC-3/E wykazywał akcyzę należną od sprzedanych samochodów, którą pomniejszał o akcyzę zapłaconą w cenie nabywanych samochodów. W zależności od wartości sprzedanych i nabytych samochodów, nadwyżka akcyzy należnej nad podatkiem akcyzowym odliczonym stanowiła zobowiązanie w tym podatku, natomiast w sytuacji odwrotnej nadwyżka akcyzy naliczonej zawsze pomniejszała akcyzę należną w następnym okresie rozliczeniowym, ponieważ przepisy nie przewidywały instytucji zwrotu bezpośredniego tej nadwyżki.
Zdaniem Spółki, przepisy ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. nie dawały możliwości zmniejszenia podstawy opodatkowania, określonej w art. 10 ust. 1 - 9 oraz w art. 83 ust. 3, o kwoty udokumentowanych i prawnie dopuszczalnych rabatów, bonifikat, skont, upustów itp. W praktyce oznaczało to, że faktury korygujące, obniżające ceny samochodów osobowych, zarówno sprzedanych jak i nabytych, nie powinny wywoływać u podatników akcyzy żadnych skutków w zakresie rozliczeń tej daniny - nie powinny być uwzględniane w deklaracjach rozliczeniowych tego podatku. Na potwierdzenie powyższego stanowiska przywołała interpretacje podatkowe, m.in. IPTPP3/443A-98/12-2/KK. Podała także, że w okresie od 1 maja 2004 r. do 28 lutego 2009 r. rozliczała podatek akcyzowy uwzględniając wielkości akcyzy wynikające z faktur korygujących, obniżających wartość sprzedaży i nabycia samochodów osobowych, a w okresie objętym wnioskiem, tj. od 1 grudnia 2007 r. do 28 lutego 2009 r. kwota obniżenia podatku akcyzowego należnego wyniosła 1.608,00 zł, natomiast zaniżenie akcyzy pomniejszającej podatek akcyzowy należny wyniosło 87.402,00 zł. Skutkiem wskazanych "nieprawidłowości" było zawyżenie podatku akcyzowego do zapłaty o kwotę 85.794,00 zł, która stanowiła nadpłatę w rozumieniu art. 72§ 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Do wniosku załączyła 15 korekt deklaracji AKC-3 z załącznikami AKC-3/E.