Dnia 5 lutego 2021 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Teresa Rutkowska, Asesor WSA Małgorzata Kowalska, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 lutego 2021 roku sprawy ze skargi P.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020r., poz. 256 ze zm.), art. 102 ust. 1 pkt 4 i art. 102 ust. 1 lit. c ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2020r. poz. 1268 ze zm.,) w związku z art. 135 ust. 1 pkt 1a lit. a ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020r. poz. 110) oraz art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. 2018 poz.570 ), po rozpatrzeniu odwołania P. K. od decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] znak: [...] orzekającej o zatrzymaniu P. K. prawo jazdy kat. AM, BI, B nr [...] serii [...] wydanego w dniu 6 marca 2020r. na okres 3 miesięcy w terminie od dnia 23 lipca 2020 r. do dnia 23 października 2020 r. włącznie oraz nadaniu jej rygoru natychmiastowej wykonalności, utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Jak wynika z akt sprawy decyzją z dnia [...]. znak: [...] Prezydent Miasta Ł. zatrzymał P. K. prawo jazdy kat. AM, BI, B nr [...] serii [...] wydane w dniu 6 marca 2020 r. na okres 3 miesięcy w terminie od dnia 23 lipca 2020 r. do dnia 23 października 2020 r. włącznie oraz nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności, wobec przekroczenia dopuszczalnej prędkości o więcej niż 50 km/h na obszarze zabudowanym.
Pismem z dnia 7 sierpnia 2020r. pełnomocnik P. K. złożył odwołanie, zarzucając organowi pierwszej instancji:
a) naruszenie przepisów prawa procesowego, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, tj.:
• art. 7, 77 § 1, 80 i 107 § 3 k.p.a. poprzez błędne ustalenie stanu faktycznego sprawy, wydanie decyzji na podstawie wybiórczo zebranego materiału dowodowego, dokonanie oceny materiału dowodowego w sposób wysoce subiektywny i dowolny, dokonanie ustaleń wymagających wiadomości specjalnych w sposób samodzielny, bez skorzystania z opinii biegłego określonej specjalności,
• art. 10 § 1 k.p.a. poprzez niezapewnienie stronie czynnego udziału w postępowaniu, niezapewnienie możliwości wypowiedzenia się, co do zebranych dowodów, materiałów i zgłoszonych żądań;
• art. 102 ust. 1c zw. z art. 108 § 1 k.p.a. poprzez niewłaściwe zastosowanie przepisu w sytuacji, w której brak było dostatecznych podstaw uzasadniających uznanie, że zachodzi podstawa do wydania decyzji w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy P.K.;
• art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. poprzez niezawieszenie postępowania w sytuacji wystąpienia zagadnienia wstępnego w sprawie, od którego zależy wydanie decyzji, a które zostanie rozstrzygnięte przez sąd powszechny;
b) naruszenie przepisów prawa materialnego tj.:
• art. 102 ust. 1 pkt 4 poprzez jego nieuzasadnione zastosowanie w sytuacji, w której ze stanu faktycznego sprawy wynika, że P. K. nie przekroczył dopuszczalnej prędkości o więcej niż 50 km/h w obszarze zabudowanym, a nadto nie przyjął mandatu za zarzucane mu wykroczenie, a co za tym idzie kwestia ta nie jest oczywista i podlegać będzie rozstrzygnięciu przez sąd powszechny.