Dnia 21 stycznia 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak Asesor WSA Anna Dębowska (spr.) Protokolant asystent sędziego Dominika Ratajczyk-Panek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2022 roku sprawy ze skargi A. M. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy prawa do zwolnienia z opłacenia należności z tytułu składek za okres od 1 grudnia do 31 grudnia 2020 roku uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] znak: [...].
Decyzją z [...] znak: [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 31zq ust. 8 w związku z art. 31zy ust. 1 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 1842, ze zm.), dalej: "ustawa o COVID-19", i § 10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lutego 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii COVID-19 (Dz. U. poz. 371, ze zm.), dalej: "rozporządzenie z dnia 26 lutego 2021 r.", Zakład Ubezpieczeń Społecznych utrzymał w mocy decyzję własną z [...] znak: [...] o odmowie prawa do zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych za okres od 1 grudnia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne:
10 maja 2021 r. A. M. wniosła o zwolnienie z obowiązku opłacenia należności z tytułu składek dla płatników prowadzących działalność w branżach określonych w rozporządzeniu z dnia 26 lutego 2021 r.
Decyzją z [... ] Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił A. M. prawa do zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych za okres od 1 grudnia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że we wniosku z 10 maja 2021 r. skarżąca podała, że na 31 marca 2021 r. prowadziła przeważającą działalność gospodarczą oznaczoną kodem PKD 56.29.Z, a przychód z działalności w marcu 2021 r. był niższy o co najmniej 40% w porównaniu do przychodu uzyskanego w miesiącu marcu 2020 r. W marcu 2020 r. skarżąca nie prowadziła działalności gospodarczej pod wskazanym we wniosku kodem PKD, co oznacza, że nie może odnotować spadku przychodów z tej działalności. W związku z powyższym warunek nie mógł zostać spełniony.
Wnioskiem z 24 maja 2021 r. A. M. wystąpiła o ponowne rozpatrzenie sprawy.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała, że na 31 marca 2021 r. jako przeważającą prowadziła działalność oznaczoną wskazanym we wniosku kodem PKD 56.29.Z i przychód za ten miesiąc był niższy o co najmniej 40% w porównaniu do przychodu uzyskanego w miesiącu marcu 2020 r. Decyzja z [...] jest sprzeczna z ustawą o COVID-19.
W uzupełnieniu wniosku w piśmie z 14 czerwca 2021 r. skarżąca podniosła, że decyzja z [...] została wydana na podstawie rozporządzenia z dnia 26 lutego 2021 r., podczas gdy powinna była zostać wydana na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 kwietnia 2021 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii COVID-19. Zdaniem skarżącej spełniła ona wszystkie warunki do zwolnienia z opłacania składek, gdyż na 31 marca prowadziła działalność z kodem 56.29.Z, była zgłoszona jako płatnik składek przed 1 listopada 2020 r., a przychód uzyskany z działalności gospodarczej był niższy o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w analogicznym miesiącu roku poprzedniego. Według skarżącej w rozporządzeniu nie ma mowy o tym, że spadek obrotów, który odnotowała musi być liczony tylko i wyłącznie od obrotów z kodem przeważającej działalności na 31 marca. Z art. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, ze zm.) wynika, że przychód liczony jest od całości przychodów, a nie tylko od jednej wybranej jego części, chyba że ktoś prowadzi działalność jednorodną, to wtedy nie ma wątpliwości, że jest to przychód z tego źródła.