Dnia 19 października 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak (spr.), , Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska, Protokolant Sekretarz sądowy Renata Tomaszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2018 roku sprawy ze skargi G. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Wojewoda Ł., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14.06.1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.) oraz art. 2 ust. 1 pkt 2, pkt 34, art. 10 ust. 2 pkt 4, ust. 7 pkt 2, art. 33 ust. 4 pkt 3, ust. 4ca, art. 53 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2017 r., poz. 1065 ze zm.), dalej ustawa, po rozpatrzeniu odwołania G.K. od decyzji Starosty [...] z dnia [...], nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W sprawie ustalono następujący stan faktyczny i prawny:
Na mocy decyzji Starosty [...] z dnia [...] r. nr [...] G.K. uznany został za osobę bezrobotną z dniem [...] r. oraz przyznano mu prawo do zasiłku od dnia [...] r. na okres 180 dni, tj. do dnia 25 września 2016 r.
W dniu 17 lipca 2017 r. w Powiatowym Urzędzie Pracy w [...] przekazano skarżącemu skierowanie na staż na stanowisko robotnik magazynowy do firmy Ax. W.K. [...], ul. A. 1b. Ze skierowania wynika, że skarżący zgłosił się do pracodawcy w dniu 20 lipca 2017 r. i odmówił przyjęcia propozycji stażu z powodu: "nie jest zainteresowany pracą".
W związku z powyższym organ I instancji, decyzją z dnia 1 sierpnia 2017 r. pozbawił skarżącego statusu osoby bezrobotnej od dnia 20 lipca 2017 r. na okres 120 dni. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że skarżący odmówił bez uzasadnionej przyczyny podjęcia propozycji odpowiedniej pracy lub innej formy pomocy określonej w ustawie lub poddania się badaniom lekarskim lub psychologicznym, mającym na celu ustalenie zdolności do pracy lub udziału w innej formie pomocy określonej w ustawie.
W odwołaniu skarżący podniósł, że gdy wysłano go na rozmowę kwalifikacyjną to właściciel przebywał na zwolnieniu lekarskim do końca miesiąca i nie przekazał innej osobie pełnomocnictwa w sprawie zatrudniania pracowników.
Wojewoda Ł. decyzją z dnia [...] r. uchylił zaskarżoną decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, nakazując uzupełnienia postępowania dowodowego.
Biorąc pod uwagę zalecenia Wojewody [...], Powiatowy Urząd Pracy pismem z dnia 31 sierpnia 2017 r. wezwał skarżącego do osobistego stawiennictwa w PUP w [...] w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania celem wyjaśnienia przebiegu rozmowy z pracodawcą z dnia 20 lipca 2017 r.
W piśmie z dnia 5 września 2017 r. skarżący wyjaśnił, że ze względu na stan zdrowia nie może stawić się w PUP w [...] i dlatego stosowne wyjaśnienia przesłał pisemnie.
W dniu 18 września 2017 r. do organu I instancji wpłynęło pismo skarżącego, w którym zainteresowany wyjaśniał kolejne wątpliwości i pytania jakie zawarte były w piśmie PUP w [...] z dnia 12 września 2017 r. W swoim piśmie zainteresowany nie podał przyczyn, dla których nie stawił się osobiście.
W aktach sprawy znajduje się pisemna odpowiedź pracodawcy W.K. z dnia 18 września 2017 r., z której wynika, że w dniu 20 lipca 2017 r. osobiście podpisał skierowanie na staż. Pracodawca potwierdził, iż rozmowa ze skarżącym odbyła się w obecności jego pracownicy. Pracodawca wskazał, iż na pytanie o odbycie stażu skarżący odpowiedział, że nie jest zainteresowany pracą, ponieważ ma już pracę.