Dnia 4 listopada 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Dańczak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Sędzia WSA Joanna Wyporska-Frankiewicz po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2022 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. z siedzibą w S. na decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia 24 czerwca 2022 roku znak: ZK-II.654.2.2022 w przedmiocie przeznaczenia do wykonania świadczeń rzeczowych na rzecz obrony pojazdu o nr rejestracyjnym [...] oddala skargę.
Decyzją z 24 czerwca 2022 r. znak: ZK-II.654.2.2022 Wojewoda Łódzki, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735 z późn. zm., dalej: k.p.a.) oraz art. 208 ust. 1 i art. 210 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2021 r. poz. 372 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 sierpnia 2004 r. w sprawie świadczeń rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju (Dz. U. Nr 181, poz. 1872 z późn. zm.) oraz art. 819 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. z 2022 r. poz. 655), utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta S. z 30 marca 2022 r. nr 17/R/2022 w przedmiocie przeznaczenia do wykonania świadczeń rzeczowych na rzecz obrony.
Z akt sprawy wynika, że wnioskiem z 8 lutego 2022 r. Nr WPMiAR/232/22 Wojskowy Komendant Uzupełnień w Łodzi wystąpił do Prezydenta Miasta S. o nałożenie na Okręgową Spółdzielnię Mleczarską W. w S. obowiązku świadczeń rzeczowych na uzupełnienie etatowych potrzeb, planowanych do wykonania w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny na rzecz [...] Brygady Wsparcia Dowodzenia w S. Podstawę prawną działania Wojskowego Komendanta Uzupełnień w Łodzi stanowiła regulacja zawarta w art. 208 i 210 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.
Pismem z 25 lutego 2022 r. Prezydent Miasta S. zawiadomił stronę o wszczęciu postępowania administracyjnego na wniosek Wojskowego Komendanta Uzupełnień w S.
Po przeprowadzeniu postępowania, decyzją z 30 marca 2022 r. nr 17/R/2022, wydaną na podstawie art. 208 ust. 1 i art. 210 ust. 1 i 4 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, Prezydent Miasta S. przeznaczył w ramach świadczeń rzeczowych wykonywanych w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny będącą w posiadaniu Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej W. w S. cysternę na wodę na samochodzie - 1 szt. - DAF [...], do oddania w używanie na rzecz [...] Brygady Wsparcia Dowodzenia w S. przez okres do ustania potrzeby używania.
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska W. w S., która zakwestionowała m.in. oddanie ww. środka transportowego w używanie na rzecz Sił Zbrojnych, bez sprecyzowania trybu przekazania oraz określenia początku oraz podstaw do ustalenia końca terminu realizacji obowiązku. Jednocześnie strona nie podważyła obowiązku przygotowania do realizacji świadczenia na rzecz obrony ojczyzny, podniosła jednak, że obowiązek ten winien zostać sformułowany zgodnie z prawem oraz interesem Rzeczypospolitej Polskiej i jej obywateli. W konkluzji strona wniosła o wyeliminowanie nieprawidłowości zaskarżonej decyzji, podkreślając że w obecnym stanie rzeczy nie sposób uznać jej za wykonalną.
Powołaną na wstępie decyzją Wojewoda Łódzki utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Uzasadniając rozstrzygnięcie organ II instancji stwierdził, że zaskarżona decyzja wydana została przez Prezydenta Miasta S. zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 sierpnia 2004 r. w sprawie świadczeń rzeczowych na rzecz obrony w czasie pokoju. W ww. rozporządzeniu wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 215 ust. 1 wymienionej ustawy uregulowane zostały tryb oraz zakres planowania i nakładania obowiązku świadczeń rzeczowych, przeznaczania do tych świadczeń i zwalniania z nich oraz ich wykonywania, a także inne kwestie związane z nakładaniem obowiązku na podstawie art. 208 ust. 1 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. Określenie początku oraz podstaw do ustalenia końca terminu realizacji obowiązku wynika również z zapisu art. 4a ust. 1 pkt 4a) ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, iż Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w razie konieczności obrony państwa postanawia, na wniosek Rady Ministrów, o dniu, w którym rozpoczyna się czas wojny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym samym trybie postanawia o dniu, w którym czas wojny kończy się. Wojewoda Łódzki wskazał również na treść art. 136 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, stanowiącego, iż w razie bezpośredniego, zewnętrznego zagrożenia państwa Prezydent Rzeczypospolitej, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, zarządza powszechną lub częściową mobilizację i użycie Sił Zbrojnych do obrony Rzeczypospolitej Polskiej.