Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska, Asesor WSA Ewa Alberciak (spr.), Protokolant referendarz sądowy Leszek Foryś, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2007 roku sprawy ze skargi M. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia czynności materialno-technicznej zameldowania oddala skargę
III SA/Łd 316/07
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 47 ust. 2 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych i art. 104 k.p.a., Prezydent Miasta S. po rozpatrzeniu wniosku M. W. orzekł o anulowaniu czynności materialno - technicznej zameldowania S. Ś. na pobyt stały w S. przy ul. A.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wyjaśniono, że zameldowania S. Ś. na pobyt stały przy ul. A w S. dokonano na podstawie formularza meldunkowego złożonego w Urzędzie Miasta w S. dnia [...] Obowiązująca w tym czasie - ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. Nr 32, poz. 174 z uwzględnieniem zmian z dnia 26 kwietnia 1984 r. Dz. U. Nr 26, poz. 132) oraz rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 czerwca 1984 r. w sprawie wykonywania obowiązku meldunkowego i prowadzenia ewidencji ludności (Dz. U. Nr 32, poz. 176) nakładały na osobę zgłaszającą pobyt stały lub czasowy ponad 2 miesiące obowiązek przedstawienia uprawnień do przebywania w lokalu, w którym ma nastąpić zameldowanie potwierdzone na składanym formularzu meldunkowym. Fakt przebywania osoby zgłaszającej pobyt stały lub czasowy trwający ponad 2 miesiące winien potwierdzić właściciel lub najemca lokalu. Ponadto właściciel (zarządca) budynku był obowiązany wskazać, czy osobie tej przysługują uprawnienia do przebywania w nim.
Organ I instancji wskazał, że formularz był wypełniony przez S. Ś., na którym własnoręcznie potwierdził swoje przebywanie pod wskazanym adresem tj. w S. przy ul. A. Wiarygodność danych zamieszczonych na druku potwierdził własnoręcznym podpisem. Na dowód, iż posiada prawo do ww. nieruchomości przedstawił akt notarialny Nr [...] z dnia [...]. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego ustalono, że w czasie zameldowania S. Ś. właścicielem działki i domu przy ul. A. była J. W. - akt notarialny [...] sporządzony dnia 8 marca 2000 r. J. Ś. - matka S. Ś. - oświadczyła, że nie mogła synowi w 1984 r. przepisać działki z domem mieszkalnym, ponieważ nie była właścicielem tejże działki, a jedynie ją użytkowała, a syn wiedział o tym. S. Ś., ani jego matka J. Ś. nigdy nie byli właścicielami działki przy ul. A. W związku z powyższym S. Ś. w 2001 r. nie miał uprawnień do podpisania zgłoszenia zameldowania na pobyt stały przy ul. A. Prawo takie w tym czasie posiadała J. W. w świetle obowiązujących przepisów w dniu dokonania czynności zameldowania S. Ś. dane przedstawione na formularzu nie budziły wątpliwości, w związku z tym dokonany został wpis o zameldowaniu na pobyt stały. Wpis taki w świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia 31 października 1991 r., III AZP 6/91 - OSNC 1992 nr 4, poz. 51 oraz wyroku Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2002 r. wyrok SN III RN 139/01 nie stanowi decyzji administracyjnej, lecz potwierdzenie dokonania czynności o charakterze materialno - technicznym. Wobec tego obecnie prowadzone postępowanie w oparciu o zgłoszone wątpliwości ma na celu wydanie decyzji w trybie art. 47 ust. 2 i jest to pierwsza decyzja w sprawie.