Dnia 2 czerwca 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Rutkowska Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska (spr.) Sędzia NSA Irena Krzemieniewska Protokolant starszy asystent sędziego Dominika Trella po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 czerwca 2016 roku sprawy ze skargi A. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie skreślenia z ewidencji egzaminatorów oddala skargę.
Decyzją z dnia (...), wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 71 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 58 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r., poz. 155 z późn. zm.), Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy decyzję Marszałka Województwa (...) z dnia (...) o skreśleniu z ewidencji egzaminatorów prowadzonej przez Marszałka Województwa (...) egzaminatora A. H. numer ewidencyjny [...].
W uzasadnieniu organ II instancji przedstawiając stan faktyczny i prawny sprawy wskazał, że A. H. wyrokiem Sądu Rejonowego w B. z dnia 14 października 2014 r., sygn. akt (...) został skazany za przestępstwo opisane w art. 286 § 3 k.k.
Wobec powyższego Marszałek Województwa (...), powołując się na art. 71 ust. 1 pkt 2 ustawy o kierujących pojazdami, wydał w dniu (...) zaskarżoną decyzję.
W odwołaniu skarżący zarzucił naruszenie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. poprzez nie zawieszenie wszczętego postępowania do czasu rozpoznania przez Rzecznika Praw Obywatelskich, Ministra Sprawiedliwości, I Prezesa Sądu Najwyższego oraz Prokuratora Generalnego wniosków o wniesienie skargi kasacyjnej od wskazanego wyroku.
Organ II instancji uznając, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie, przytoczył treść art. 71 ust. 1 i art. 58 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o kierujących pojazdami oraz wskazał, iż marszałek województwa skreśla egzaminatora z ewidencji egzaminatorów w przypadku skazania go prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. Skarżący został skazany prawomocnym wyrokiem wydanym przez Sąd Rejonowy w B. z dnia 14 października 2014 r., sygn. akt (...) za przestępstwo stypizowane w art. 286 § 1 k.k. Powyższe przestępstwo jest przestępstwem popełnionym w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Organ II instancji wyjaśnił, że ze względu na wyrażoną w art. 7 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. oraz w art. 6 k.p.a. zasadę praworządności ani organ I instancji ani organ wyższego stopnia nie może działać wbrew obowiązującym i jednoznacznie brzmiącym przepisom prawa. Wskazał na ciążący na organie obowiązek uwzględnienia normy określonej w art. 71 ust. 1 pkt 2 ustawy o kierujących pojazdami.
Odnosząc się do stanowiska skarżącego, że okoliczność złożenia do Rzecznika Praw Obywatelskich, Ministra Sprawiedliwości, I Prezesa Sądu Najwyższego oraz Prokuratora Generalnego wniosków o wniesienie w jego imieniu skargi kasacyjnej od wskazanego wyżej wyroku uzasadnia stosownie do art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. - zawieszenie wszczętego przez organ I instancji postępowania, organ II instancji stwierdził, że okoliczność ta pozostaje bez znaczenia dla podjętego w sprawie rozstrzygnięcia. Organ II instancji wskazał przy tym, że w przypadku, gdyby wniosek skarżącego zyskał akceptację, a w dalszej kolejności skarga kasacyjna zostałaby uwzględniona, należałoby zastosować jeden z nadzwyczajnych trybów wzruszenia decyzji, mający swoje umocowanie w art. 145 § 1 pkt 8 k.p.a. Złożenie przez skarżącego do wymienionych powyżej podmiotów wniosków o wniesienie w jego imieniu skargi kasacyjnej od wyroku Sądu Rejonowego w B. z dnia 14 października 2014 r. (sygn. akt (...)) nie jest zagadnieniem wstępnym, albowiem wydanie decyzji - w trybie art. 71 ust. 1 pkt 2 ustawy o kierujących pojazdami, jest w obecnym stanie faktycznym jak najbardziej możliwe (czy wręcz nawet, uwzględniając związany charakter przedmiotowej normy - obowiązkowe) i znajduje swoje uzasadnienie w przepisach prawa.