Dnia 20 marca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Anna Stępień (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska, Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, , Protokolant Pomocnik sekretarza Aneta Panek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2015 roku sprawy ze skargi S. F. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia choroby zawodowej oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] znak [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Ł. (dalej w skrócie "PWIS w Ł."), po rozpatrzeniu odwołania S. F., utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ł. (dalej w skrócie PPIS w Ł.) z dnia [...] nr [...].
Jak wynika z akt administracyjnych sprawy niniejszej PPIS w Ł. decyzją z dnia 4 czerwca 2008 r. nr [...], na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. nr 132, poz. 1115) nie stwierdził u S. F. choroby zawodowej z pozycji 16 wykazu chorób zawodowych pod postacią nowotworu płuca lewego wywołanego działaniem promieniowania jonizującego.
Od tej decyzji S. F. wniósł odwołanie do PWIS w Ł., który decyzją z dnia 6 października 2008 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Organ odwoławczy stwierdził, że sprawa S. F. była przedmiotem postępowania rozpoznawczego prowadzonego w latach 1997-1998 w Przychodni Konsultacyjno-Diagnostycznej Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Ł., a następnie w Przychodni Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy w Ł. (orzeczenie nr [...], nr [...]). W wyniku przeprowadzonych wówczas badań i oceny narażenia zawodowego nie znaleziono podstaw do uznania związku przyczynowego między rozpoznanym u S. F. nowotworem płuca, a narażeniem zawodowym na promieniowanie jonizujące. Z pisma PPIS w Ł. z dnia 14 sierpnia 2007 r. wynika, że w sprawie nie wydano decyzji, bowiem postępowanie diagnostyczno-orzecznicze prowadzone było bez udziału inspektora sanitarnego, a wydane wówczas negatywne orzeczenia lekarskie zostały przedstawione przez zainteresowanego dopiero w toku obecnie prowadzonego postępowania.
Wyrokiem z dnia 4 marca 2009 r. sygn. akt III SA/Łd 607/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uwzględnił skargę S. F. i uchylił decyzje organów obu instancji.
Jak wynika z uzasadnienia orzeczenia, w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 czerwca 2008 r. w sprawie P 23/07 (Dz.U. nr 116, poz. 740), w którym Trybunał orzekł, iż zarówno art. 237 § 1 pkt 2 i 3 Kodeksu pracy (w zakresie, w jakim nie określa wytycznych dotyczących treści rozporządzenia), jak i rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. nr 132, poz. 1115) są niezgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, sąd odmówił zastosowania w niniejszej sprawie niekonstytucyjnych przepisów rozporządzenia z dnia 30 lipca 2002 r. i w rezultacie nie dokonał merytorycznej oceny zaskarżonej decyzji.