|Sygn. akt III SA/Kr 929/20 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 26 stycznia 2021 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Hanna Knysiak-Sudyka, Sędziowie: WSA Janusz Kasprzycki, WSA Ewa Michna (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym, w dniu 26 stycznia 2021 r. skargi, R. K. na decyzję Wojewody, Z dnia 17 czerwca 2020 r. nr [...], w przedmiocie odmowy prawa do zasiłku dla bezrobotnych, , , uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzje organu I instancji;, przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz adwokata Ł. P. - Kancelaria Adwokacka w K przy, ul. K; K tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych), podwyższoną o podatek od towarów i usług przewidziany dla tego rodzaju czynności,
Decyzją z [...] 2020 r. znak: [...], nr decyzji: [...] Prezydent Miasta nadał R. K. (dalej: skarżący) status osoby bezrobotnej i odmówił przyznania zasiłku dla bezrobotnych z Funduszu Pracy, wskazując że nie spełnił warunków określonych w art. 71 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1409) poprzez niewykazanie posiadania w okresie 18 miesięcy poprzedzających bezpośrednio dzień zarejestrowania (tj. od 14 października 2018 r. do 14 kwietnia 2020 r., poprzedzajacy rejestrację w Urzędzie Pracy w dniu 15 kwietnia 2020 r.) 365 dni zatrudnienia, ani też innych okresów zaliczanych do nabycia prawa do zasiłku.
W odwołaniu od decyzji skarżący wskazał, że jako osoba, która ukończyła 60 lat był zwolniony z obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy.
Wojewoda decyzją z 17 czerwca 2020 r. znak: [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. Organ odwoławczy wskazał, że podstawowym warunkiem otrzymania zasiłku dla bezrobotnych jest pozostawanie w stosunku pracy przez co najmniej 365 dni w okresie 18 miesięcy poprzedzających rejestrację w Urzędzie Pracy oraz pobieranie za tą pracę co najmniej minimalnego wynagrodzenia. Wojewoda wskazał również, że w przedmiotowej sprawie w ww. okresie 18 miesięcy R. K. był zatrudniony w wymiarze 1/2 etatu, ale nie osiągał wynagrodzenia w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę i dlatego ten okres nie został wliczony do okresu uprawniającego do zasiłku dla bezrobotnych.
Skarżący zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie decyzję organu odwoławczego, utrzymując że skoro skończył 60 lat i zgodnie z prawem był zwolniony z obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy, to wysokość uzyskiwanego wynagrodzenia w kwocie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę nie może stanowić przeszkody do przyznania bezrobotnemu prawa do zasiłku. Skarżący powołał się na wyrok WSA w Łodzi z 7 marca 2019 r., III SA/Łd 1041/18, który w tym właśnie duchu zinterpretował art. 71 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, dodając że warunek przyznania prawa do zasiłku w postaci osiągania wynagrodzenia w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę ma znaczenie wtedy, gdy od wypłacanego wynagrodzenia istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Organ podkreślił, że z art. 71 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wynikało, iż uzyskanie wynagrodzenia niższego niż minimalne skutkuje brakiem obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy. Skoro nie powstał taki obowiązek, to zdaniem Wojewody nie mogła być zastosowana ulga w opłacaniu składek na Fundusz Pracy, o której mowa w art. 104 b ww. ustawy. Organ ponownie wskazał, że podstawowym warunkiem otrzymania zasiłku dla bezrobotnych jest pozostawanie w stosunku pracy przez co najmniej 365 dni w okresie 18 miesięcy poprzedzających rejestrację w Urzędzie Pracy oraz pobieranie za tą pracę co najmniej minimalnego wynagrodzenia, a warunek ten jest niezależny od wymiaru czasu pracy, zatem skoro bezrobotny tych warunków nie spełnił, to decyzja w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych musiała być odmowna dla skarżącego.