Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożenna Blitek Sędziowie NSA Krystyna Kutzner WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi M. R. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 30 marca 2011 r. nr XI/98/11 w sprawie ustalenia stawki opłat za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych lub dworców, których właścicielem albo zarządzającym jest Gmina Miejska Kraków I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości, II. zasądza od Rady Miasta Krakowa na rzecz skarżącego M. R. kwotę 300 ( trzysta ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Rada Miasta Krakowa w dniu 30 marca 2011 r. podjętą uchwałę nr XI/98/11 w sprawie ustalenia stawki opłat za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych lub dworców, których właścicielem albo zarządzającym jest Gmina Miejska Kraków.
Uchwałę podjęto na podstawie art. 18 ust. 1 i 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w zw. z art. 16 ust. 1 i ust. 4, ust. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13).
W § 1 powyższej uchwały wskazano, że ustala się stawki opłat za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych lub dworców, których właścicielem albo zarządzającym jest Gmina Miejska Kraków w wysokości:
0,05 zł za jedno zatrzymanie środka transportu na przystanku komunikacyjnym,
1 zł za jedno zatrzymanie środka transportu na dworcu.
W § 2 wskazano, że wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Krakowa.
W § 3 wskazano, że uchwała wchodzi w życie w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Małopolskiego.
Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniósł skarżący M. R., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą P.H.U.T. "A", który przedmiotowej uchwale zarzucił naruszenie następujących przepisów prawa:
1. art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (powoływanej dalej również jako u.p.t.z.), przez nałożenie jednolitej stawki w wysokości 0,05 zł za jedno zatrzymanie na każdym przystanku komunikacyjnym dla wszystkich operatorów i przewoźników, co powoduje, iż wprowadzone stawki mają dyskryminujący charakter, nie uwzględniają bowiem m.in. wielkości taboru i wielkości pojazdów używanych przez skarżącego do prowadzenia działalności gospodarczej, natężenia ruchu i obłożenia na danych przystankach, co związane jest z ich położeniem i kosztami ponoszonymi na utrzymanie danego przystanku;
2. upoważnienie jednostki organizacyjnej niebędącej organem administracyjnym do wykonania uchwały nr XI/98/11 Rady Miasta Krakowa, prowadzenia postępowania egzekucyjnego oraz występowania w roli wierzyciela Prezydenta Miasta Krakowa;
3. nieuprawnione pobieranie opłaty od skarżącego jako prywatnego przewoźnika.
Skarżący wniósł o uwzględnienie skargi i wyeliminowanie przedmiotowej uchwały z porządku prawnego.
W uzasadnieniu skargi w pierwszej kolejności skarżący wskazał, że w § 1 przedmiotowej uchwały ustalono stawkę opłaty za korzystanie przez operatorów i przewoźników z przystanków komunikacyjnych, których właścicielem albo zarządzającym jest Miasto Kraków w wysokości 5 groszy za jedno zatrzymanie środka transportu na przystanku komunikacyjnym, a zatem jest to opłata określona w maksymalnej ustawowo wysokości. Opłaty tej nie zróżnicowano ze względu na standard poszczególnych przystanków bądź wielkość pojazdu, jakimi są wykonywane przez skarżącego przewozy. W ocenie skarżącego motywów, jakimi kierowała się Rada Miasta Krakowa przy podejmowaniu uchwały oraz uwzględnionego przez organ stanu faktycznego i argumentów przemawiających za przyjęciem stawki opłaty w wysokości 5 groszy za jedno zatrzymanie środka transportu na przystanku komunikacyjnym nie można ustalić na podstawie przedmiotowej uchwały, gdyż nie zawiera ona uzasadnienia.