Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Pasternak (spr.) Sędziowie WSA Janusz Kasprzycki WSA Hanna Knysiak-Sudyka Protokolant Małgorzata Krasowska-Świt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2018 r. sprawy ze skargi B. G. na decyzję Wojewody z dnia 9 września 2017 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania I. skargę oddala; II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz adwokata T. P. kwotę 240,00 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą dla tego rodzaju czynności w dniu orzekania.
Wojewoda decyzją z 9 września 2017 r. (nr [...]) działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 2017.1257.) w zw. z art. 35 ustawy z 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz.U.2017. 657 t.j.) po rozpatrzeniu odwołania B. G. od decyzji Burmistrza Miasta Z z [...] 2017 r. (nr [...]) wydanej na podstawie art. 35 ustawy o ewidencji ludności i art. 104 kpa, orzekającej o wymeldowaniu B. G. z pobytu stałego w Z, ul. Z, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Postępowanie wszczęto na wniosek K Sp. z o. o., w imieniu której Prezes Zarządu K. T. - R., w piśmie skierowanym do Burmistrza Miasta Z podała, że K. G. w następstwie rozwiązania umowy najmu na drodze wypowiedzenia w marcu 2014 r. opuściła lokal mieszkalny w budynku położonym w Z przy ul. Z i wyprowadziła się do lokalu położonego przy ul. O w Z. Wnioskująca wskazała, że budynek przy ul. Z wskutek prawomocnego pozwolenia na budowę został rozebrany i przestał istnieć. Pod adresem Z nie ma żadnego budynku.
Organ pierwszej instancji uznał, że utrzymywanie zameldowania B. G. na pobyt stały pod dotychczasowym adresem w budynku, który został już rozebrany i nie istnieje stanowi fikcję meldunkową, na którą przepisy meldunkowe nie zezwalają. Burmistrz skonstatował, że skoro strona trwale opuściła budynek przy ul. Z i nie dopełniła ciążącego na niej obowiązku wymeldowania się z pobytu stałego, to warunki określone w art. 35 ustawy o ewidencji ludności zostały spełnione.
W odwołaniu od decyzji organu pierwszej instancji skarżąca przyznała, że budynek, w którym była zameldowana na pobyt stały opuściła, a to na skutek zawartej 14 maja 2014 r. umowy najmu lokalu zamiennego przy ul. O w Z. Zgoda na przeprowadzkę do lokalu zamiennego w jej przekonaniu miała charakter tymczasowy, co zostało potwierdzone notarialnie poświadczoną deklaracją. Następnie T Sp. z o. o. sp. k. w K zamiast przeprowadzić remont budynku przy ul. Z wyburzyła go a pustą działkę sprzedała K Sp. z o.o. z siedzibą w K. Strona opisała także swoją trudną sytuację życiową, w tym okoliczność pozostawania bez mieszkania i zameldowania. Odwołująca wniosła o uchylenie decyzji Burmistrza Miasta Z orzekającej o jej wymeldowaniu z pobytu stałego.
Wojewoda opisaną na wstępie decyzją z 9 września 2017 r. utrzymał w mocy decyzję Burmistrza Miasta Z.
Organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z art. 35 ustawy o ewidencji ludności organ gminy wydaje z urzędu lub na wniosek właściciela lub podmiotu wskazanych w art. 28 cyt. ustawy decyzję w sprawie wymeldowania obywatela polskiego, który opuścił miejsce pobytu stałego albo opuścił miejsce pobytu czasowego przed upływem deklarowanego okresu pobytu i nie dopełnił obowiązku wymeldowania się. W świetle przepisu art. 28 ust. 4 ustawy o ewidencji ludności zameldowanie na pobyt stały lub czasowy służy wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu osoby w miejscu, w którym się zameldowała.