Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jużków Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.) Sędzia WSA Marzanna Sałuda po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi K. M. na decyzję Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty za wydobywanie kopaliny bez koncesji oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z [...] r. nr [...] Prezes Wyższego Urzędu Górniczego, po rozpatrzeniu odwołania K.M. (dalej: Strona, Skarżący) od decyzji Dyrektora Okręgowego Urzędu Górniczego w P. (dalej: OUG, organ I instancji) z dnia [...] r., znak: [...], ustalającej opłatę podwyższoną za wydobycie w 2014 r. bez wymaganej koncesji [...] Mg kruszywa naturalnego (piasku) z działek o nr: [...], [...], [...], [...] i [...] w miejscowości I. (gmina B., powiat [...], województwo [...]) - utrzymał w mocy powyższą decyzję.
W podstawie prawnej powołał art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, ze zm.; dalej K.p.a.) oraz art. 140 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2017 r. poz. 2126, ze zm.; dalej "Pgg").
W uzasadnieniu wskazując okoliczności faktyczne sprawy wyjaśnił, że [...] r. pracownicy Starostwa Powiatowego w T. ujawnili nielegalne wydobycie kruszywa naturalnego (piasku) z działek o nr: [...], [...]. [...]. [...] i [...] w miejscowości I.. Eksploatacja była prowadzona na terenie, który był wcześniej, tj. do dnia [...] r., objęty koncesją na wydobywanie kruszywa naturalnego ze złoża I., udzieloną przez Starostę [...], decyzją z [...] r,. znak: [...]. Na podstawie tej koncesji eksploatację prowadziła Strona w ramach swojej działalności gospodarczej pod nazwą: "[...]. Koncesja ta została udzielona do dnia [...] r.; decyzją z [...] r., znak: [...], Starosta [...] stwierdził wygaśnięcie koncesji.
Zawiadomieniem z [...] r. OUG wszczął wobec Strony postę-powanie w sprawie ustalenia opłaty podwyższonej za wydobycie bez wymaganej koncesji kruszywa naturalnego (piasku) z działek o nr: [...], [...], [...], [...] i [...] w miejscowości I.. W czasie przesłuchania w dniu [...] r. w charakterze świadka Z. M. (ojciec Strony i pracownik zatrudniony w firmie syna) przyznał się do prowadzenia nielegalnego wydobycia na ww. działkach. W konsekwencji organ pierwszej instancji zawiadomieniem z [...] r., znak: [...], poinformował Z. M. o wszczęciu wobec niego postępowania w sprawie ustalenia opłaty podwyższonej, który w czasie przesłuchania [...] r. ponownie przyznał, że prowadził wydobycie bez wymaganej koncesji; w nielegalnym wydobyciu brali również udział inni pracownicy zatrudnieni w firmie syna, z tym, że to on kierował tą działalnością i wydawał polecenia innym pracownikom. Wersję wydarzeń Z. M. potwierdzili świadkowie, tj. A. M. (kuzyn Strony), D. M. (brat Strony) oraz A. T.. Wszyscy świadkowie są przy tym zatrudnieni w firmie Strony.
Dyrektor OUG nie dał jednak wiary zeznaniom tych świadków oraz Z. M. i ustalił, że sprawcą nielegalnego wydobycia była Strona. W konsekwencji decyzją z dnia [...] r., znak: [...] umorzył postępowanie w sprawie ustalenia opłaty podwyższonej wobec Z. M., a decyzją z dnia [...] r.. znak: [...], ustalił opłatę podwyższoną Stronie w wysokości [...] zł.
W uzasadnieniu OUG wyjaśnił m.in., że nielegalne wydobycie było prowadzone z wykorzystaniem sprzętu oraz pracowników firmy Strony. Organ pierwszej instancji za sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego uznał twierdzenia, zgodnie z którymi Strona - jako przedsiębiorca - przez spory okres czasu, w którym prowadzona była nielegalna eksploatacja, nie wiedział, jakie czynności wykonują jego pracownicy oraz gdzie znajduje się sprzęt należący do jego firmy. Przywołał też pierwotne zeznanie Strony złożone w dniu [...] r., w którym przedsiębiorca de ficto przyznał się do wydobycia kopaliny po wygaśnięciu koncesji. Organ pierwszej instancji przywołał również zeznania świadka - A. J., które wskazują, iż to Strona prowadziła nielegalne wydobycie oraz prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w T. z dnia [...] r., sygn. akt: [...], uznający obwinionego K. M. za winnego popełnienia zarzucanego mu wykroczenia z art. 177 pkt 2 Pgg, tj. wydobywania, w dniu [...] r., w miejscowości I., gm. B., piasku i żwiru ze złoża "I. nr [...]" bez wymaganej koncesji. Do wyroku załączono uzasadnienie. Wyrok uprawomocnił się w dniu [...] r.