Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.) Sędziowie: NSA Anna Orłowska NSA Marek Gorski Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Wioleta Gładczuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2007 r. sprawy ze skargi E.J. na postanowienie Wojewody z dnia 6 października 2006 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w sprawie o wymeldowanie z pobytu stałego oddala skargę.
Wójt Gminy decyzją z dnia 7 listopada 2005 r. nr [...] po rozpoznaniu wniosku E.J. orzekł o wymeldowaniu z pobytu stałego J i M.J. wraz z dziećmi z budynku mieszkalnego w J. przy ul. [...]
Pismem z dnia 7 grudnia 2005 r. adwokat M.O., działając w imieniu J. J., złożyła odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od powyższej decyzji. W uzasadnieniu wniosku wskazywała, że uchybienie terminu nastąpiło na skutek okoliczności, za które strona nie ponosi winy. J.J. po otrzymaniu decyzji udzielił adwokatowi pełnomocnictwa, jednak termin do wniesienia odwołania upłynął, kiedy pełnomocnik strony przebywała na zwolnieniu lekarskim. Do wniosku o przywrócenie terminu zostało dołączone pełnomocnictwo, odwołanie oraz zaświadczenie lekarskie wystawione przez lekarza sądowego w dniu 25 listopada 2005 r., z którego wynikało, że M.O. była chora w dniach od 22 do 30 listopada 2005 r.
Wojewoda postanowieniem z dnia 4 stycznia 2006 r. przywrócił J.J. termin do wniesienia odwołania kierując się dyspozycja art. 58 k.p.a.
Postanowienie to zaskarżył do sądu administracyjnego E.J. twierdząc, że adwokatowi można przypisać winę w niedochowaniu terminu.
Wyrokiem z dnia 17 maja 2006 r. sygn. akt III SA/Gd 151/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił w/w postanowienie. Sąd wytknął Wojewodzie, że nie wyjaśnił wszystkich okoliczności sprawy i naruszył art. 77 § 1 k.p.a. W ocenie sądu organ odwoławczy nie ustalił kiedy wniosek o przywrócenie terminu został złożony. Miało to znaczenie ze względu na 7-dniowy termin przewidziany w art. 58 § 2 k.p.a. Sąd poniósł również, że wniosek pełnomocnika o przywrócenie terminu nie zawierał wszystkich danych, pozwalających na należytą jego ocenę w kontekście ustawowych przesłanek przywrócenia terminu. Sąd przywołał również art. 37 a ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058 ze zm.), który nakłada na adwokata obowiązek zapewnienia zastępstwa w przypadku urlopu lub innej przemijającej przeszkody tak, aby prowadzone przez niego sprawy nie doznały uszczerbku.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Wojewoda postanowieniem z dnia 6 października 2006 r. nr [...] na podstawie art. 58 oraz 59 k.p.a. przywrócił termin do wniesienia dowołania przez J.J. złożonego za pośrednictwem adwokata M.O. od decyzji Wójta Gminy z dnia 7 listopada 2005 r. w sprawie wymeldowania.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że wystąpił do adwokata M. (w postanowieniu błędnie wpisano "K") O. z pismem, w którym nakazał dokładne wyjaśnienie okoliczności przebywania wymienionej na zwolnieniu lekarskim. Z informacji udzielonych przez wezwaną wynika, że stan jej zdrowia nie pozwalał na dokonywanie żadnych czynności zawodowych, w tym także zapewnienie zastępstwa w niniejszej sprawie.
E.J. działając przez adwokata K.K. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na w/w postanowienie. Skarżący zarzucił orzeczeniu błąd w ustaleniach faktycznych, przez przyjęcie, iż naruszenie przez pełnomocnika M i J.J. terminu, nastąpiło bez jej winy, a w konsekwencji naruszenie art. 58 k.p.a. Ponadto zadaniem skarżącego postanowienie narusza art. 124 § 2 w zw. z art. 107 § 3 k.p.a., poprzez brak prawidłowego uzasadnienia rozstrzygnięcia w zakresie uznania za uprawdopodobnioną przesłankę braku winy pełnomocnika J.J., w tym faktu, iż stan zdrowia adwokata nie pozwalał na dokonywanie żadnych czynności zawodowych. Skarżący jest zdania, że zaskarżone postanowienie nie spełnia wymogów formalnych, jest błędne, a w szczególności cechuje się dobrowolnością w rozstrzygnięciu sprawy. Wojewoda nie wskazuje w ogóle podstaw oceny, czy adwokat M.O. dopełniła wszelkich starań, jakie wymagane są od pełnomocnika profesjonalisty w reprezentowaniu stron postępowania. Z uzasadnienia postanowienia nie można wywieść jakie okoliczności usprawiedliwiały adwokata od podejmowania jakichkolwiek czynności zawodowych.