Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Hyla Sędziowie: Sędzia WSA Alina Dominiak ( spr.) Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Protokolant Starszy sekretarz sądowy Hanna Tarnawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2013 r. sprawy ze skargi D. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 16 maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia 2 listopada 2012 r. nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] na rzecz skarżącej D. D. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia 2 listopada 2012r. Wójt Gminy , działając na podstawie art. 18 ust. 12 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007r. Nr 70, poz. 473 ze zm.) odmówił stwierdzenia wygaśnięcia wydanych przez siebie trzech zezwoleń z dnia 13 czerwca 2012 r., ważnych do 30 czerwca 2016r., na sprzedaż napojów alkoholowych w lokalu gastronomicznym P.H.U. D. D. w O..
Organ wskazał, że przypadki wygaśnięcia zezwoleń enumeratywnie wyliczono w art. 18 ust. 12 pkt 1-5 przywołanej ustawy. Zawieszenie działalności gospodarczej nie powoduje fizycznej likwidacji punktu sprzedaży. Zezwolenia wydawane są zgodnie z prawem na okres nie krótszy niż 4 lata. Uwzględnienie wniosku o wygaśnięcie zezwoleń byłoby sprzeczne z obowiązkiem składania oświadczenia zgodnie z art. 111 ust. 4 przedmiotowej ustawy , ponieważ przedsiębiorca cały czas ma zarejestrowaną działalność gospodarczą. Zawieszenie działalności gospodarczej nie może powodować uchylania się od obowiązku wykazania faktycznych obrotów z tytułu sprzedaży napojów alkoholowych, co jest potrzebne do naliczenia opłat za zezwolenia na następny rok kalendarzowy. Nie można rozdzielić likwidacji punktu sprzedaży od likwidacji działalności gospodarczej, w której to tylko przypadku można mówić o zaistnieniu przesłanek z art. 18 ust. 12 pkt 1 cytowanej ustawy.
Decyzją z dnia 16 maja 2013 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpoznaniu odwołania D. D., utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy . W podstawie prawnej wydanej decyzji organ odwoławczy powołał art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 18 ust. 12 pkt 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że z przepisów art. 18 ust. 1-3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi wynika, że zezwolenie na sprzedaż alkoholu jest decyzją , którą wydaje się dla indywidualnie oznaczonej osoby (fizycznej lub prawnej) i dla konkretnie określonego miejsca. Tylko zmiana jednego z tych elementów skutkuje wygaśnięciem zezwolenia z mocy art. 18 ust. 12 ustawy.
Wygaśnięcie zezwolenia zatem powoduje zmiana podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność, zmiana rodzaju tej działalności lub likwidacja konkretnego punktu sprzedaży ujętego w zezwoleniu. Przez likwidację punktu sprzedaży należy rozumieć zarówno zakończenie działalności przez przedsiębiorcę, jak i fizyczną utratę bytu przez punkt sprzedaży. Nie można uznać za likwidację punktu sprzedaży jego chwilowego zamknięcia, wynikającego np. z nakazu organów nadzoru budowlanego, przeprowadzenia określonych prac remontowych lub z nakazu władz sanitarnych zamontowania określonych urządzeń. Nie można też mówić o likwidacji punktu sprzedaży w przypadku zawieszenia prowadzenia działalności w związku z jej sezonowym charakterem, wobec czego w sprawie nie wystąpiła przesłanka określona art. 18 ust. 12 pkt 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.