Sprawa ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na akt Prezydenta Miasta w przedmiocie zwrotu części opłaty uiszczonej za wydanie karty pojazdu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Hyla Sędziowie: Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.) Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 17 listopada 2022 r. sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na akt Prezydenta Miasta z dnia 6 maja 2022 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu części opłaty uiszczonej za wydanie karty pojazdu 1. uchyla zaskarżony akt w części odmawiającej A Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zwrotu części opłaty uiszczonej za wydanie karty pojazdu marki B o numerze rejestracyjnym [...]; 2. uznaje obowiązek Prezydenta Miasta dokonania na rzecz skarżącej A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zwrotu kwoty 425 (czterysta dwadzieścia pięć) złotych za wydanie karty pojazdu dla pojazdu marki B o numerze rejestracyjnym [...]; 3. zasądza od Gminy Miasta na rzecz skarżącej A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/10

W dniu 6 kwietnia 2022 r. A Spółka z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako "skarżąca") zwróciła się do Prezydenta Miasta o stwierdzenie uprawnienia do zwrotu kwoty 425 zł, stanowiącej część wniesionej opłaty za wydanie karty pojazdu dla pojazdu marki A o nr rejestracyjnym [...].

W ocenie skarżącej pobranie kwoty 500 zł za wydanie karty pojazdu dla wymienionego wyżej pojazdu nastąpiło bez podstawy prawnej i tym samym zwrotu części wniesionej opłaty organ winien dokonać w terminie 7 dni na podany nr rachunku bankowego.

Pismem z dnia 6 maja 2022 r., nr [...] Prezydent Miasta podniósł, że opłata związana z rejestracją pojazdu wskazanego we wniosku została pobrana w granicach i na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących w dacie rejestracji pojazdu, to jest zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310). Organ stwierdził, że skarżącej przysługuje generalne uprawnienie do żądania zwrotu nadpłaty części opłaty poniesionej tytułem wydania karty pojazdu. Jednak z uwagi na to, że administracyjny tryb zwrotu opłaty nie został unormowany, opłata nie jest daniną, do której zastosowanie miałaby Ordynacja podatkowa, jak i to, że wniosek dotyczy zwrotu świadczenia nienależnego, organ odmówił zapłaty we wnioskowanym trybie z uwagi na upływ terminu przedawnienia do spełnienia świadczenia. Jednocześnie organ stwierdził, że skarżąca może dochodzić swych praw przed sądem powszechnym w trybie procedury cywilnej.

A Spółka z o.o. z siedzibą w W. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na powyższy akt Prezydenta Miasta wniosła o jego uchylenie i uznanie obowiązku organu dokonania zwrotu na rzecz skarżącej kwoty 425 zł stanowiącej część opłaty za wydanie karty pojazdu dla przedmiotowego pojazdu ponad kwotę wynikającą z art. 77 ust. 3 w zw. z ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym. Wniosła również o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania.

Skarżąca zarzuciła naruszenie:

1. przepisów postępowania, to jest art. 6, art. 7, art. 8, art. 77 § 1 i § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego.

2. prawa materialnego, to jest § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu w sytuacji jego niezgodności z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP;

3. prawa materialnego poprzez niezastosowanie w stanie faktycznym sprawy przepisu art. 90 akapit pierwszy Traktatu Wspólnot Europejskich (obecnie art. 110 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej), który sprzeciwia się opłacie związanej z wydaniem pierwszej karty pojazdu sprowadzonego z innego państwa członkowskiego;

Strona 1/10