Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w sprawie wprowadzenia Strefy Płatnego Parkowania oraz wysokości i sposobu pobierania opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na terenie Gminy stwierdza nieważność punktu 1 rozdziału III załącznika nr 2 do zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Janina Guść Sędzia WSA Paweł Mierzejewski Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Zegan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lipca 2020 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 27 marca 2019 r. nr [...] w sprawie wprowadzenia Strefy Płatnego Parkowania oraz wysokości i sposobu pobierania opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na terenie Gminy stwierdza nieważność punktu 1 rozdziału III załącznika nr 2 do zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/5

Rada Miejska, działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 oraz art. 40 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( u.s.g.), art. 13 ust. 1 pkt 1 oraz art. 13b ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych ("u.d.p".), podjęła w dniu 27 marca 2019 r. uchwałę nr (...) w sprawie wprowadzenia Stref Płatnego Parkowania oraz wysokości i sposobu pobierania opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na terenie Gminy.

Zgodnie z § 5 uchwały, zasady funkcjonowania Strefy Płatnego Parkowania, przepisy porządkowe obowiązujące w Strefie i sposób pobierania opłat określa Regulamin Strefy Płatnego Parkowania, stanowiący załącznik nr 2 do niniejszej uchwały.

W punkcie 1 Rozdziału III Załącznika nr 2 do uchwały przyjęto, że w przypadku parkowania bez wniesionej opłaty lub po upływie czasu parkowania wskazanego na bilecie parkingowym, kierujący pojazdem winien na podstawie wezwania pozostawionego przez kontrolera SPP uiścić opłatę dodatkową w terminie 7 dni od daty wystawienia wezwania.

Skargę na powyższą uchwałę w części dotyczącej Załącznika nr 2 do uchwały Rozdział III punkt 1 wniósł Prokurator Rejonowy , zarzucając rażące naruszenie prawa, tj.: art. 40 ust. 1 u.s.g., art. 13f ust. 2 u.d.p., art. 67 ust. 1 w zw. z art. 60 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych ("u.f.p.") w zw. z art. 21 § 1 pkt 1 oraz art. 47 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) poprzez przekroczenie delegacji ustawowej i wskazanie w Załączniku nr 2 do uchwały w Rozdziale III pkt 1, że opłata dodatkowa powinna być uiszczona w terminie 7 dni od daty wystawienia wezwania, a zgodnie z wyżej wymienionymi przepisami termin płatności opłaty dodatkowej powstającej z mocy prawa wynosi 14 dni. Prokurator Rejonowy wniósł, w oparciu o art. 147 § 1 p.p.s.a., o stwierdzenie nieważności uchwały w zaskarżonej części.

W uzasadnieniu skargi Prokurator Rejonowy wskazał, że w myśl art. 60 pkt 7 u.f.p. środkami publicznymi stanowiącymi niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publicznoprawnym są w szczególności dochody budżetu jednostki samorządu terytorialnego - dochody pobierane przez państwowe i samorządowe jednostki budżetowe na podstawie odrębnych ustaw. Poza dochodami budżetowymi wskazanymi wprost w treści art. 60 u.f.p. jako niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publicznoprawnym należy uznawać również inne daniny, które cechują się m.in. tym, że wynikają z regulacji prawa publicznego; posiadają publicznoprawny tryb wymiaru, poboru oraz egzekucji; wpływają do budżetu związku publicznoprawnego lub stanowią przychód państwowego funduszu celowego i nie spełniają przy tym kryteriów zaliczenia ich do podatków i opłat.

Dodatkową opłatę za nieuiszczenie opłaty za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, o której mowa w art. 13f ust. 1 u.d.p., należy uznać za środek publiczny stanowiący nieopodatkowaną należność budżetową o charakterze publicznoprawnym pobieraną przez samorządową jednostkę budżetową.

Strona 1/5