Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Sędzia WSA Janina Guść, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Kaczmar, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2020 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 15 listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie skierowania do domu pomocy społecznej oddala skargę.
Decyzją z dnia 30 sierpnia 2019 r., nr [...], Prezydent Miasta w punkcie 1. skierował od dnia 30 sierpnia 2019 r. J. G. na pobyt stały w Domu Pomocy Społecznej przy ul. H. [...], na miejsce dla osób przewlekle somatycznie chorych, w punkcie 2. ustalił odpłatność za pobyt w ww. domu w wysokości 1173,94 zł miesięcznie oraz w punkcie 3. nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.
Wskazując na treść art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 r., poz. 1507 ze zm.) - dalej jako "ustawa", organ I instancji wyjaśnił, że ze względu na stan zdrowia i trudną sytuację rodzinną, w związku z wydanym postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 12 lutego 2019 r., sygn. akt [...], stwierdzającym potrzebę umieszczenia w domu pomocy społecznej bez zgody, ustalono, że strona wymaga skierowania do domu pomocy społecznej. W oparciu o dokumentację medyczną zakwalifikowano stronę do umieszczenia w domu pomocy społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych. Odpłatność za pobyt w domu pomocy społecznej organ ustalił w oparciu o art. 61 ust. 2 pkt 1 ustawy.
Decyzją z dnia 15 listopada 2019 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm.) - dalej jako "k.p.a." w zw. z art. 54 ust. 1 i 4 oraz art. 59 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło pkt 1. decyzji organu I instancji i orzekło o skierowaniu J. G. na pobyt stały do Domu Pomocy Społecznej przy ul. H. [...], na miejsce dla osób przewlekle somatycznie chorych oraz utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję w pozostałym zakresie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że z art. 54 ustawy wynika, że w domu pomocy społecznej może zostać umieszczona jedynie osoba wymagająca całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogąca samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych. Kwestia zaistnienia powyższej przesłanki została już przesądzona prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 12 lutego 2019 r., sygn. akt [...], orzekającym o umieszczeniu skarżącej w domu pomocy społecznej. Orzeczenie to zastąpiło zgodę osoby kierowanej do domu pomocy społecznej, o której mowa w art. 54 ust. 2 ustawy. Wobec wydania przez sąd postanowienia o umieszczeniu skarżącej w domu pomocy społecznej bez jej zgody rola organu I instancji ograniczała się wyłącznie do wykonania orzeczenia sądu opiekuńczego poprzez wydanie decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej.