1. Wygaśnięcie decyzji o zabezpieczeniu stosownie do art. 33 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie uzasadnia umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie zabezpieczenia zobowiązania podatkowego jako bezprzedmiotowego na podstawie art. 233 par. 1 pkt 3 w związku z art. 208 par. 1 tej ustawy. Przyjęcie bezprzedmiotowości postępowania odwoławczego wskutek wygaśnięcia decyzji o zabezpieczeniu prowadziłoby nie tylko do pozbawienia strony merytorycznego rozstrzygnięcia przez izby skarbowe zasadności podejmowanych przez urzędy skarbowe decyzji, ale również wyłączenie tych spraw spod kontroli sądowej.
2. Postępowanie w sprawie zabezpieczenia jest odrębnym postępowaniem w stosunku do postępowania w sprawie określenia zobowiązania podatkowego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Adama M.
na decyzję Izby Skarbowej w O. Ośrodek Zamiejscowy w E. z dnia 20 lutego 2001 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie o określenie podatku od towarów i usług i zabezpieczenie należności pieniężnych - uchyla zaskarżoną decyzję Izby Skarbowej w O. Ośrodek Zamiejscowy
w E.;
Pismem z dnia 30.11.2000 r. Inspektor Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w O. wystąpił do Urzędu Skarbowego w D. z wnioskiem o dokonanie zabezpieczenia na majątku podatnika Adama M. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Zakład Produkcji Przewodów Elektrycznych "E." w R. na poczet zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług za miesiące luty, maj, sierpień, wrzesień, październik 1998 r. Przybliżoną kwotę zaległości podatkowych określono na 1.280.000 zł. Inspektor Kontroli Skarbowej wskazał, że podatnik dokonywał odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc poprzedzający otrzymanie faktur zakupu, a w rozliczeniu za miesiąc wrzesień kontrolowany odliczył podatek w kwocie 143.977 zł z faktur VAT ZPChr, opłaconych za pośrednictwem banku po terminie złożenia w Urzędzie Skarbowym deklaracji VAT-7. Podatnik Adam M. powiadomił kontrolujących, iż odmawia dalszego dostępu do badanych dokumentów i ewidencji, przez co utrudnia zakończenie prowadzonego postępowania. Mając powyższe na uwadze - zdaniem Inspektora Kontroli Skarbowej - należy stwierdzić, że zobowiązania podatkowe mogą nie zostać wykonane, zatem istnieją podstawy prawne do dokonania zabezpieczenia na majątku podatnika przed wydaniem decyzji określających wysokość zaległości podatkowych.
Adam M. pismem z tej samej daty poinformował Inspektora Kontroli Skarbowej o zapewnieniu mu wglądu w dokumentacje i prowadzone ewidencje.
Urząd Skarbowy w D. decyzją z dnia 5.12.2000 r., na podstawie art. 33 par. 2 i par. 3 oraz art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ postanowił określić Adamowi M. przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące luty, maj, sierpień, wrzesień, listopad 1997 r. oraz miesiące styczeń, luty, czerwiec, lipiec, wrzesień, październik 1998 r. w wysokości 1.280.000 zł oraz dokonać zabezpieczenia wyżej wymienionego zobowiązania na majątku ruchomym i nieruchomym, wierzytelnościach i prawach majątkowych Adama M.
W uzasadnieniu wskazano na wysokość zaległości podatkowych i na fakt poinformowania kontrolujących, że podatnik odmawia dalszego dostępu do dokumentów i ewidencji, przez co utrudnia zakończenie prowadzonego postępowania.
Od powyższej decyzji odwołanie złożył pełnomocnik Adama M.
W dniu 16.01.2001 r. Inspektor Kontroli Skarbowej wydał dwie decyzje w sprawie podatku od towarów i usług. Na mocy decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące luty, maj, sierpień, wrzesień i listopad 1997 r. podatnik został zobowiązany do zapłaty łącznej kwoty 310.229 zł. a na mocy decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące styczeń, luty czerwiec, lipiec, wrzesień, październik 1998 r. łącznej kwoty 270.471 zł.
Decyzje te zostały doręczone skarżącemu 17.01.2001 r.
Izba Skarbowa w O., po rozpoznaniu odwołania podatnika od decyzji Urzędu Skarbowego w D. w sprawie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług oraz zabezpieczenia zobowiązania, decyzją z dnia 20.02.2001 r. postanowiła umorzyć postępowanie odwoławcze. W podstawie prawnej decyzji wskazano przepis art. 233 par. 1 pkt 3 oraz art. 208 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.