skargę Komitetu Wyborczego (...) na decyzję Ministra Finansów odmawiającą przekazania dotacji podmiotowej z tytułu zwrotu wydatków poniesionych na kampanię wyborczą.
Tezy

1. Niespełnienie - bez względu na przyczyny - warunku podania sprawozdania finansowego do publicznej wiadomości w ciągu 3 miesięcy od dnia wyborów /art. 155 ust. 1 ustawy z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej - Dz.U. nr 45 poz. 205/ powoduje, że komitet wyborczy nie nabywa prawa do dotacji podmiotowej.

2. Odmowa przekazania komitetowi wyborczemu dotacji związanej z wydatkami poniesionymi na kampanię wyborczą następuje w formie decyzji administracyjnej.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Komitetu Wyborczego (...) na decyzję Ministra Finansów z dnia 25 stycznia 1994 r. odmawiającą przekazania dotacji podmiotowej z tytułu zwrotu wydatków poniesionych na kampanię wyborczą.

Uzasadnienie strona 1/3

Pismem z dnia 11 stycznia 1994 r. Państwowa Komisja Wyborcza, powołując się na art. 155 ust. 4 ustawy z dnia 28 maja 1993 r.- Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 45 poz. 205/ i art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1991 r. - Ordynacja wyborcza do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 72 poz. 319/, poinformowała Ministra Finansów, że Komitet Wyborczy (...) spełnił warunki, o których mowa w art. 154 ust. 2 ordynacji wyborczej do Sejmu, nie spełnił natomiast wszystkich warunków, o których mowa w art. 154 ust. 4 tej ordynacji. Mianowicie sprawozdanie finansowe podał do publicznej wiadomości dopiero w dzienniku "Rzeczpospolita" z dnia 27 grudnia 1993 r., to znaczy po upływie 3-miesięcznego terminu od dnia wyborów.

Pismem z dnia 25 stycznia 1994 r. Minister Finansów powiadomił (...), że wobec niespełnienia warunku określonego w art. 154 ust. 4 ordynacji wyborczej do Sejmu Komitet Wyborczy nie otrzyma dotacji podmiotowej.

Prezydium (...) uznało wspomniane pismo za decyzję administracyjną i wniosło skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, zarzucając naruszenie art. 155 ordynacji wyborczej do Sejmu. Podniosło, że Trybunał Konstytucyjny w uchwale z dnia 16 czerwca 1993 r. nie ustosunkował się do mocy obowiązującej art. 21 ustawy z dnia 10 maja 1991 r. - Ordynacja wyborcza do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 72 poz. 319/. Ponadto - wobec nieprzesądzenia w drodze wykładni zakresu stosowania w wyborach do Senatu z dnia 19 września 1993 r. ordynacji wyborczych do Sejmu z dnia 28 czerwca 1991 r. i z dnia 28 maja 1993 r. - strona skarżąca nie mogła domniemywać, że termin zawarty w art. 154 ust. 4 ordynacji wyborczej do Sejmu z dnia 28 maja 1993 r. ma inny charakter niż instrukcyjno-dowodowy. Nieznaczne przekroczenie tego terminu nie może być traktowane jako niedopełnienie czynności określonych w art. 154 ust. 2 i 4.

Minister Finansów wniósł o odrzucenie skargi, wyrażając pogląd, że zaskarżone pismo nie jest decyzją administracyjną. Minister Finansów nie ma samodzielnych uprawnień do przekazania bądź nieprzekazania dotacji. Jego działania zależą od informacji Państwowej Komisji Wyborczej. Na wypadek niepodzielenia tego poglądu Minister Finansów wniósł o oddalenie skargi. Podkreślił, że dotacje są wypłacane po dokonaniu zmian w budżecie na podstawie art. 46 ust. 3 i art. 45 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. 1993 nr 72 poz. 344/, w drodze czynności technicznych polegających na wydaniu Narodowemu Bankowi Polskiemu dyspozycji przelewu środków finansowych z rachunku wydatków budżetowych Ministerstwa Finansów na konto bankowe komitetu wyborczego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wbrew poglądowi Ministra Finansów, odmowa przekazania komitetowi wyborczemu dotacji związanej z poniesionymi wydatkami na kampanię wyborczą następuje w formie decyzji administracyjnej.

W doktrynie i orzecznictwie przyjęto, że decyzja administracyjna jest zewnętrznym aktem władczym organu administracji państwowej, mającym na celu wywołanie przewidzianych skutków prawnych, określających sytuację prawną konkretnie oznaczonego podmiotu, w konkretnie oznaczonej sytuacji /Komentarz do Kpa pod redakcją Janusza Borkowskiego, Warszawa 1989, str. 14-15/. Taki właśnie akt wydaje Minister Finansów, rozstrzygając o tym, czy w danej sytuacji konkretnemu komitetowi wyborczemu przysługuje prawo wymienione w art. 155 ust. 1 ustawy z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 45 poz. 205/. Akt ten ma charakter zewnętrzny, gdyż komitety wyborcze nie podlegają służbowo Ministrowi Finansów. Adresat aktu jest indywidualnie oznaczony, a skutek aktu sprowadza się do otrzymania albo nieotrzymania przez wspomnianego adresata konkretnej kwoty pieniężnej. Czynności techniczne, opisane przez Ministra Finansów w odpowiedzi na skargę, następują dopiero w dalszej kolejności, to znaczy już po rozstrzygnięciu, czy zachodzą przesłanki przewidziane w powołanym wyżej przepisie prawa.

Strona 1/3