Podstacja trakcyjna nie jest budowlą, w związku z czym nie przysługuje od niej zwolnienie przewidziane w przepisie art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
Przedsiębiorstwo Państwowe "Polskie Koleje Państwowe" Zakład Elektroenergetyki Kolejowej wniosło do Urzędu Gminy S. wniosek o korektę i zwrot nadpłaty podatku od nieruchomości i zaprzestanie naliczania dalszych należności z tytułu podatku od nieruchomości za podstację trakcyjną w miejscowości W. w 1999 r. ze względu na fakt, iż - zdaniem wnioskodawcy - podstacja trakcyjna jest zwolniona od podatku od nieruchomości na mocy art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. Decyzją wydaną w I instancji Przewodniczący Zarządu Gminy S. odmówił zwrotu nadpłaty podatku od nieruchomości na podstację trakcyjną w miejscowości W. oraz zaprzestania naliczania podatku od nieruchomości w 1999 r. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził, iż podstacja trakcyjna nie jest budynkiem zwolnionym z opodatkowania podatkiem od nieruchomości na mocy art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, gdyż przepis powyższy mówi o budowlach, natomiast podstacja jest budynkiem, zgodnie z przepisami prawa budowlanego. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. po rozpatrzeniu sprawy w trybie odwoławczym utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu swojej decyzji organ odwoławczy zwrócił uwagę, że skoro podstacja trakcyjna jest budynkiem - w świetle m.in. przepisów uchylonego rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 26 sierpnia 1998 r. w sprawie określenia rodzaju budynków, budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego i utrzymania linii kolejowej /Dz.U. nr 116 poz. 754/, które kwalifikowało podstację jako budynek przeznaczony do prowadzenia ruchu kolejowego oraz art. 3 pkt 2 w związku z treścią pkt 3 tego artykułu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, który stanowi, iż budowlą jest każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem, zaś budynkiem jest obiekt trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, posiadający fundament i dach - to nie może być budowlą w rozumieniu przepisu art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, a tylko budowla jest objęta zwolnieniem wynikającym z treści art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Decyzję powyższą Przedsiębiorstwo "PKP" zaskarżyło do NSA domagając się jej uchylenia. W ocenie skarżącego za tym, że podstacja jest budowlą przemawia par. 54 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 10września 1998 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki kolejowe /Dz.U. nr 151 poz. 987/. SKO wniosło o oddalenie skargi i dodatkowo wyjaśniło, iż przepis, na jaki powołuje się strona skarżąca, tj. par. 54 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 10 września 1998 r. określa, że podstacja jest zespołem urządzeń zasilających, przetwórczych i rozdzielczych umieszczonym całkowicie lub częściowo w budynkach lub kontenerach na ogrodzonym terenie i już sam ten zapis wskazuje, iż dla potrzeb podatkowych należy stację traktować jako budynek, skoro jest w nim umieszczona. Inny przepis /par. 4/ cytowanego powyżej rozporządzenia stanowi, iż dla określenia warunków technicznych wprowadza się podział budowli kolejowych na m.in. kolejowe budowle drogowe i kolejowe budowle towarzyszące, do których zalicza się na przykład budowle i urządzenia związane z obsługą przewozu osób i rzeczy, a więc dworce kolejowe, które przecież są budynkami, a nie budowlami. Zdaniem Kolegium określenia zawarte w przepisach dotyczących budownictwa kolejowego automatycznie nie kwalifikują danego obiektu jako budynku lub budowli w rozumieniu przepisów prawa podatkowego tj. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, gdyż w praktyce podatkowej oraz w doktrynie ugruntował się pogląd, iż przez "budowlę", o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych należy rozumieć, z wyłączeniem "budynków", o których mowa w art. 3 ust. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych - efekt działalności budowniczych stanowiący skończoną całość użytkową, wyodrębniony w przestrzeni i połączony z gruntem w sposób trwały.