Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek ( spr. ), asesor WSA Ewa Radziszewska-Krupa, asesor WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant Teresa Iwaćkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2004 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...]czerwca 2003 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji o podatek akcyzowy oddala skargę
Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej decyzją z dnia [...] marca 2003 r. Nr [...] na podstawie art. 249 § 1 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności jedenastu ostatecznych decyzji Inspektora Kontroli Skarbowej S. T. z Urzędu Kontroli Skarbowej w P. Ośrodek Zamiejscowy w P.; sześciu decyzji z dnia [...] grudnia 1999 r. o numerach od [...] do Nr [...], pięciu decyzji z dnia [...] grudnia 1999 r. o numerach od Nr [...] do Nr [...]w przedmiocie określenia podatku akcyzowego odpowiednio za miesiące od sierpnia do grudnia 1998r. oraz od stycznia do czerwca 1999 r.
W uzasadnieniu decyzji Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej stwierdził, że wniosek strony o stwierdzenie nieważności powyższych decyzji został złożony po upływie roku od doręczenia decyzji ostatecznych Inspektora Kontroli Skarbowej i mają do niego zastosowanie przepisy określone w art. 249 § 1 Ordynacji podatkowej
W związku z powyższą decyzją Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, J. K. pismem z dnia [...]kwietnia 2003 r. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, wnosząc o stwierdzenie nieważności 11 decyzji ostatecznych. Jako podstawę wskazał art. 247 § 1 pkt 3 ustawy w związku z art. 248 § 1 i 2 i art. 250 § 1 Ordynacji podatkowej oraz art. 26 ust. 3 ustawy o kontroli skarbowej. W uzasadnieniu powyższego wniosku skarżący powołał się także na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia [...] marca 2002 r., w którym orzeczono o niekonstytucyjności § 16 rozporządzenia z dnia 5 stycznia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego w związku z art. 35 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Strona podniosła także zarzut "niezgodności innych paragrafów regulujących tę samą materię z art. 217 Konstytucji RP", na podstawie których wnioskodawca został zaliczony do podatników podatku akcyzowego.
Skarżący powołał się również na orzeczenie Sądu Najwyższego Sygn. [...], w którym Sąd Najwyższy wskazał, że Sąd rozstrzygając sprawę musi pominąć przepis bezsprzecznie niezgodny z Konstytucją, nawet, jeżeli Trybunał Konstytucyjny nie orzekł jeszcze o jego niekonstytucyjności.
Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy decyzją z dnia [...]czerwca 2003 r. Nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Na powyższą decyzję J. K. w dniu [...] lipca 2003 r. wniósł skargę do
Naczelnego Sądu Administracyjnego, w której zażądał uchylenia zaskarżonej decyzji i stwierdzenia nieważności 11 ostatecznych decyzji Inspektora Kontroli Skarbowej.
W piśmie skarżący podnosi, że Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej niesłusznie zastosował w rozpoznawanej sprawie art. 249 § 1 Ordynacji podatkowej, a nie art.
250 tej ustawy. W ocenie podatnika skoro Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z art. 217 Konstytucji RP § 16 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie podatku akcyzowego ustanawiającego podatnikiem podatku akcyzowego podmioty dokonujące tankowania gazem płynnym oraz napełniania gazem płynnym butli turystycznych, to mimo braku orzeczenia również niezgodne z Konstytucją RP, są pozostałe paragrafy tegoż rozporządzenia ustanawiające wbrew postanowieniu Konstytucji podatników podatku akcyzowego, w tym skarżącego zużywającego olej opałowy dla innego aniżeli opałowe celu.