Skarga Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w W. na decyzję Ministra - Kierownika Urzędu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w przedmiocie wymierzenia opłaty za wprowadzenie substancji zanieczyszczających do powietrza atmosferycznego i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność
Tezy

Jeżeli organ, który wydał decyzję zaskarżoną odwołaniem, uzna, że odwołanie tylko w części zasługuje na uwzględnienie, nie może zmienić lub uchylić swej decyzji na podstawie art. 132 Kpa, lecz jest obowiązany odwołanie wraz z aktami sprawy przesłać organowi odwoławczemu.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał ze względów formalnych zasadność skargi Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w W. na decyzję Ministra - Kierownika Urzędu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej z dnia 21 września 1984 r. w przedmiocie wymierzenia opłaty za wprowadzenie substancji zanieczyszczających do powietrza atmosferycznego i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność - zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Wojewody K-go, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził do Ministra - Kierownika Urzędu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej kwotę złotych trzy tysiące trzysta osiemdziesiąt cztery tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej Spółdzielni.

Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/2

Wojewoda K-cki decyzją z dnia 29 marca 1984 r. wymierzył Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w W. opłatę w wysokości 100.932 zł za wprowadzanie w 1983 r. substancji zanieczyszczających do powietrza atmosferycznego. W uzasadnieniu decyzji podał, że zweryfikowano przedstawione przez Okręgową Spółdzielnię Mleczarską dane dotyczące ilości substancji zanieczyszczających, a z załącznika do decyzji wynika, że weryfikacja dotyczyła danych o pyłach zawieszonych /przyjęło 21,5 t/rok/, dwutlenku siarki /przyjęto 102 t/rok/ i tlenków azotu /przyjęto 388 t/rok/.

W odwołaniu od tej decyzji Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w W. podała, że w 1983 r. wykazała wprowadzone do powietrza atmosferycznego substancje zanieczyszczające w ilości: pył zawieszony - 4,5 t, na podstawie wyników analiz, wykonanych przez Wojewódzki Ośrodek Badań i Kontroli Środowiska w K. Analizy te były przeprowadzone w dniach 4 lipca, 13 września i 21 grudnia 1983 r.

Kolejną decyzją z dnia 24 kwietnia 1984 r. nr OS. I-3251/061/84 Wojewoda K-cki, powołując się na art. 132 Kpa, wymierzył Spółdzielni opłatę za wprowadzanie substancji zanieczyszczających do powietrza atmosferycznego w wysokości 91.728 zł i uchylił swą wcześniejszą decyzję z dnia 29 marca 1984 r. W uzasadnieniu podał, że na skutek odwołania ponownie przeanalizowano wielkości emisji zanieczyszczeń. Dane przedstawione przez stronę nasunęły zastrzeżenia co do ich wiarygodności po uwzględnieniu ilości zużytego w 1983 r. węgla /5.174 t/. Dlatego też wielkość emisji zanieczyszczeń wyliczono na podstawie ilości zużytego paliwa, z zastosowaniem wskaźników uzgodnionych przez Ministerstwo Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska, ponieważ wyniki pomiarów emisji zanieczyszczeń, wykonywanych w chwilowych warunkach spalania, nie mogą stanowić podstawy do określenia faktycznej rocznej emisji zanieczyszczeń.

W odwołaniu od tej decyzji Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w W. podniosła, że pomiary były wykonywane w 1983 r. trzykrotnie i w różnych porach roku, a także w czasie, kiedy występowało największe obciążenie kotłów, to jest podczas dnia. w godzinach od 18.000 do 5.000 następuje zmniejszenie emitowanych zanieczyszczeń, gdyż często pracuje tylko jeden kocioł.

Minister - Kierownik Urzędu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej decyzją nr OA-2/802/78/84/F z dnia 21 września 1984 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu podał, że strona skarżąca złożyła wymagany wykaz, zawierający dane o ilości substancji zanieczyszczających wprowadzonych do powietrza atmosferycznego w 1983 r., jednakże dane te budziły zastrzeżenia, gdyż zostały ustalone na podstawie wyników chwilowych pomiarów emisji. Wszystkie przeliczenia globalnej ilości rocznej emisji na podstawie wyników chwilowych pomiarów są nieadekwatne do rzeczywistości. Emisja chwilowa jest uwarunkowana bardzo wieloma czynnikami, wynikającymi ze zmiennych parametrów używanego paliwa i procesu jego spalania. Dlatego też jedynie pomiary ciągłe mogłyby stanowić podstawę do naliczenia opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska.

Strona 1/2
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)