Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 7 poz. 34 ze zm./ nie mogło stanowić podstawy prawnej do aktualizacji wyceny wartości początkowej środków trwałych /art. 31 ust. 1-4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości - Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./ dla celów obliczenia podatku od nieruchomości /art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ za okres sprzed 1 stycznia 1996 r.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2001 r. sprawy ze skargi P. Sieci Elektroenergetycznych Spółki Akcyjnej-Oddziału Eksploatacji Sieci Przesyłowej w R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 12 maja 1997 r. (...) w przedmiocie odmowy zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 1995-1996, na skutek rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodka Zamiejscowego w Krakowie z dnia 1 lipca 1999 r. I SA/Kr 318/98 - oddalił rewizję nadzwyczajną.
Oddział Eksploatacji Sieci Przemysłowej w R. przesłał Urzędowi Gminy w P., zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 6 ust. 8 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, deklaracje podatku od nieruchomości za lata 1995-1996, w których określił między innymi wartość budowli według zasad przewidzianych dla amortyzacji i uiścił należne podatki w deklarowanej wysokości. Następnie, pismem z dnia 5 lutego 1997 r., powołując się na uchwałę Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie wykładni art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w związku z art. 8 i art. 11 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. 1996 nr 64 poz. 314/, podatnik przesłał organowi podatkowemu skorygowane deklaracje podatku od nieruchomości za lata 1995-1996, wnosząc jednocześnie o zwrot kwoty 73.203 zł, jako nadpłaconego podatku od nieruchomości za te lata oraz zastrzegając, że brak zwrotu nadpłaconych kwot spowoduje ich zaliczenie na poczet bieżących zobowiązań.
Wójt Gminy P. decyzją z dnia 12 lutego 1997 r. odmówił uwzględnienia żądania podatnika i stwierdził, że po jego stronie nie wystąpiła nadpłata w zakresie podatku od nieruchomości za lata 1995-1996. W uzasadnieniu tej decyzji Wójt zwrócił uwagę na to, że w uzasadnieniu powołanej przez podatnika uchwały Trybunału Konstytucyjnego wyraźnie stwierdza się, że art. 8 i art. 11 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych nie daje podstawy do zmiany wartości początkowej, stanowiącej dla budowli podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości spółki powstałej w wyniku przekształcenia, już po przekształceniu przedsiębiorstwa w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa. Ponadto Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że wartość początkowa budowli, stanowiąca podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości dla przedsiębiorstw państwowych, nie uległa zmniejszeniu po przekształceniu tych przedsiębiorstw w jednoosobowe spółki Skarbu Państwa o kwotę odpisów amortyzacyjnych, dokonanych przez te przedsiębiorstwa. W odwołaniu od tej decyzji podatnik zarzucił, że opiera się ona na błędnej interpretacji i niewłaściwym zastosowaniu: art. 13 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym; art. 2 ust. 1, art. 4 ust. 1 pkt 2 oraz art. 5 ust. 3 ustawy o przekształceniach własnościowych niektórych przedsiębiorstw państwowych o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwa; art. 8 i art. 11 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw; oraz art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zdaniem podatnika, powoływana uchwała Trybunału Konstytucyjnego daje podstawę do obniżenia wartości budowli dla celów podatku od nieruchomości, w stosunku do wartości pierwotnie deklarowanej.