Przepis art. 161 Kpa ma zastosowanie do decyzji ostatecznych, które nie mogą być wzruszone na podstawie przepisów Kodeksu przewidujących zmianę lub uchylenie takich decyzji /art. 154, art. 155 i art. 163 Kpa/, stwierdzenie ich nieważności /art. 156 par. 1 Kpa/ lub wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną /art. 145 par. 1 Kpa/.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej (...) na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego (...) w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie boksów garażowych w podpiwniczeniu budynku mieszkalnego na skutek rewizji nadzwyczajnej Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 maja 1996 r. - uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę.
Kierownik Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w K. decyzją z dnia 5 stycznia 1989 r. (...) udzielił Spółdzielni Mieszkaniowej "A." w K. pozwolenia na użytkowanie boksów garażowych w podpiwniczeniu budynku mieszkalnego przy ul. K. w K., powołując jako podstawę prawną decyzję przepisy art. 42 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./. W ocenie organu administracji państwowej zebrany w sprawie materiał dowodowy zezwala na stwierdzenie, że "boksy garażowe nie stwarzają zagrożenia dla zdrowia i życia ludzkiego". Spółdzielnia wykonała bowiem zalecenia określone decyzją z dnia 9 marca 1987 r. (...), a ponadto pomiary natężenia hałasu w lokalu Elżbiety R. nie wykazały przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu.
Dyrektor Wydziału Budownictwa, Urbanistyki i Architektury Urzędu Wojewódzkiego w K., po rozpatrzeniu odwołania Elżbiety R. od powyższej decyzji, decyzją z dnia 17 marca 1989 r. (...) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Organ odwoławczy podzielił poglądy wyrażone w uzasadnieniu decyzji organu pierwszej instancji, a ponadto stwierdził, że kwestionowana przez stronę odwołującą uciążliwość nie stwarza dodatkowego zagrożenia dla jej zdrowia i życia, co potwierdzają opinie rzeczoznawców.
Skarżąc powyższą decyzję do Sądu Administracyjnego Elżbieta R. wskazała, że z garażu docierają do jej mieszkania hałasy i spaliny, a obecność samochodów z paliwem stwarza niebezpieczeństwo pożaru i zagraża życiu oraz zdrowiu jej rodziny. Ponadto garaże zostały wybudowane niezgodnie z przepisami prawa i są użytkowane przez osoby nie mieszkające nad garażami.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie - Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie wyrokiem z dnia 17 stycznia 1990 r. (...) oddalił skargę Elżbiety R.
W ocenie Sądu w toku postępowania przed organami budowlanymi wykazano, że garaże są zdatne do użytku. Ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego nie jest dowolna i mieści się w granicach swobodnej oceny dowodów, w szczególności jest zgodna z zasadami poprawnego rozumowania i doświadczeniem życiowym.
Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia 22 maja 1995 r. (...) uchylił ostateczną decyzję Dyrektora Wydziału Budownictwa, Urbanistyki i Architektury Urzędu Wojewódzkiego w K. z dnia 17 marca 1989 r. (...), a utrzymał w mocy decyzję Kierownika Wydziału Urbanistyki, Architektury i Nadzoru Budowlanego Urzędu Miejskiego w K. z dnia 5 stycznia 1989 r. (...) udzielającą Spółdzielni Mieszkaniowej "A." w K. pozwolenia na użytkowanie boksów garażowych w podpiwniczeniu budynku mieszkalnego przy ul. K. w K. i powołał - jako podstawę prawną - decyzji przepis art. 161 par. 1 Kpa.
W ocenie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego pozwolenie na użytkowanie garaży zostało wydane z naruszeniem przepisów art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ oraz par. 156 ust. 3 i par. 159 ust. 1 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62 ze zm./. W świetle powołanych przepisów techniczno-budowlanych nie jest dopuszczalne założenie instalacji gazowej w boksach garażowych, a także usytuowanie wrót garaży w odległości mniejszej niż 1,1 m od ościeżnic otworów okiennych pomieszczeń mieszkalnych. Ponadto nie została wyjaśniona sprawa wentylacji w garażach i nie zostały spełnione wymagania określone w art. 5 ust. 1 Prawa budowlanego. Wobec powyższych uchybień konieczne jest uzyskanie aktualnej opinii kominiarskiej, opinii Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w sprawie natężenia hałasu i zanieczyszczeń gazowych powietrza w mieszkaniu skarżącej oraz opinii Państwowej Wojewódzkiej Komendy Straży Pożarnych w sprawie zagrożenia pożarowego. Wykonanie tych zaleceń jest niezbędne w celu usunięcia stanu zagrażającego życiu i zdrowiu ludzkiemu.