Dnia 11 stycznia 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 336/18 w sprawie ze skargi D.P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 21 grudnia 2017 r. nr 99 w przedmiocie odmowy przyznania nagrody rocznej za rok 2006 oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 28 września 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 336/18 oddalił skargę D.P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 21 grudnia 2017 r. nr 99 w przedmiocie odmowy przyznania nagrody rocznej za rok 2006.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Z akt sprawy wynika, że D.P. podaniem z dnia 31 stycznia 2017 r., powołując się na wyroki Sądu Rejonowego w B. z dnia 6 maja 2016 r. sygn. akt III K 1275/06 oraz Sądu Okręgowego w B. z dnia 20 grudnia 2016 r. sygn. akt VII Ka 818/16, a także postanowienie Sądu Rejonowego w B., Wydział III Karny z dnia 5 marca 2015 r. sygn. akt III K 223/15, wystąpił o wypłatę m.in. nagród rocznych za okres zawieszenia go w czynnościach służbowych i okres tymczasowego aresztowania.
Komendant Główny Policji decyzją z dnia 24 października 2017 r. nr 83, na podstawie art. 110 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (t.j.: Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, ze zm.) w zw. z art. 5 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 158, poz. 1122) oraz § 1, § 2 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 i § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie warunków przyznawania policjantom nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg (Dz. U. Nr 86, poz. 789, ze zm.), odmówił przyznania nagrody rocznej za 2006 r. D.P. (do dnia 3 kwietnia 2007 r. [...]).
Następnie Komendant Główny Policji decyzją z dnia 21 grudnia 2017 r. nr 99, po rozpatrzeniu wniosku D.P. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji podał, że Prokurator Prokuratury Okręgowej w K. postanowieniem z dnia 4 stycznia 2005 r. sygn. akt V Ds. 89/04/S zastosował wobec D.P. - podejrzanego o to, że: w okresie od listopada do grudnia 2004 r. w Z. i w C., działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu nakłaniał funkcjonariusza Policji - A.F. do przekroczenia uprawnień, poprzez ujawnienie mu informacji pochodzących z postępowania przygotowawczego o sygn. V Ds. 24/04/S Prokuratury Okręgowej w K., stanowiących tajemnicę służbową, a tym samym do działania na szkodę interesu publicznego, w ten sposób, że zażądał informacji o ustaleniach w/w postępowania dot. firmy [...], wglądu do akt w/w postępowania i przekazania mu kserokopii protokołów z przesłuchania podejrzanych [...], tj. o przestępstwo z art. 18 § 2 Kk w zw. z art. 266 § 2 Kk i art. 231 § 1 Kk w zw. z art. 11 § 2 Kk w zw. z art. 12 Kk - środki zapobiegawcze w postaci zawieszenia w czynnościach służbowych i zakazu opuszczania kraju.
W dniu 29 listopada 2006 r. Prokurator Prokuratury Okręgowej w B. w sprawie o sygn. akt V Ds. 72/O6/S, skierował do Sądu Rejonowego w B. akt oskarżenia przeciwko D.P. oskarżonemu o:
I. czyn z art. 239 § 1 Kk i art. 231 § 2 Kk w zw. z art. 11 § 2 Kk w zw. z art. 12 Kk,
II. czyn z art. 231 § 1 Kk i art. 48 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 Kk,