Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędziowie: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk sędzia del. WSA Tadeusz Lipiński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Zarządu Dzielnicy Bielany m.st. Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 lutego 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1520/18 w sprawie ze skargi M. W. na uchwałę Zarządu Dzielnicy Bielany m.st. Warszawy z dnia 29 maja 2018 r. nr 4438/2018 w przedmiocie odmowy zakwalifikowania i umieszczenia na liście osób oczekujących na najem lokalu mieszkalnego 1) uchyla zaskarżony wyrok co do stwierdzenia nieważności § 3 zaskarżonej uchwały i w tej części odrzuca skargę; 2) w pozostałym zakresie oddala skargę kasacyjną; 3) odstępuje od zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 15 lutego 2019 r. stwierdził nieważność uchwały Zarządu Dzielnicy Bielany m.st. Warszawy z 29 maja 2018 r. nr 4438/2018 w przedmiocie odmowy zakwalifikowania i umieszczenia na liście osób oczekujących na najem lokalu mieszkalnego M.W. (dalej skarżąca).
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji podniósł, że uchwała organu jednostki samorządu terytorialnego w przedmiocie zakwalifikowania i umieszczenia na liście osób oczekujących na najem lokalu jest aktem z zakresu administracji publicznej i podlega kognicji sądu administracyjnego. Wniosek skarżącej z 4 lipca 2017 r. nie dotyczył zakwalifikowania jej do zawarcia umowy najmu lokalu z zasobu mieszkaniowego gminy, wnioskodawczyni domagała się bowiem ponownego zawarcia umowy najmu lokalu mieszkalnego. Zaskarżona uchwała nie została podjęta w sprawie ponownego zawarcia umowy najmu lokalu lecz w sprawie zakwalifikowania i umieszczenia skarżącej na liście osób oczekujących na najem lokalu z mieszkaniowego zasobu m.st. Warszawy. Wobec oczywistej sprzeczności pomiędzy wnioskiem skarżącej, a podjętym rozstrzygnięciem oraz sprzeczności pomiędzy rozstrzygnięciem uchwały a jej uzasadnieniem, Sąd stwierdził że zaskarżona uchwała nie może się ostać w obrocie prawnym. Tytułem uzupełnienia argumentacji Sąd I instancji zwrócił uwagę, że odmowa ponownego zawarcia umowy najmu lokalu jest czynnością z zakresu władztwa właścicielskiego gminy, a nie aktem z zakresu władztwa publicznego. Działania organu w tego typu przypadkach nie mają zatem charakteru publicznoprawnego.
Skargę kasacyjną od powyższego rozstrzygnięcia wywiódł Zarząd Dzielnicy Bielany m. st. Warszawy, zaskarżając powyższy wyrok w całości. Organ zarzucił zaskarżonemu wyrokowi:
I. naruszenie przepisów postępowania, które to uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, to jest:
- art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2107) oraz art. 3 § 1 p.p.s.a. w zw. z § 39 ust. 1 w zw. z § 26 ust. 1 i 8 uchwały Nr LVIII/1751/2009 Rady m.st. Warszawy z dnia 9 lipca 2009 r. w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu miasta stołecznego Warszawy (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 132, poz. 3937 z późn. zm. - dalej: uchwała lokalowa), poprzez naruszenie funkcji kontrolnej sądu, polegającej na dokonaniu błędnych ustaleń faktycznych i przyjęciu, że uchwała Zarządu Dzielnicy Bielany m.st. Warszawy z dnia 29 maja 2018 r. nr 4438/2018 (dalej: zaskarżona uchwała) nie została podjęta w sprawie ponownego zawarcia umowy najmu lecz w sprawie zakwalifikowania i umieszczenia (a raczej niezakwalifikowania i nieumieszczenia) M.W. na liście osób oczekujących na najem lokalu z mieszkaniowego zasobu m.st. Warszawy, podczas gdy z przepisów proceduralnych zawartych w uchwale lokalowej wynika, iż w przypadku ponownego zawarcia umowy najmu organ dokonuje uzupełnienia na bieżąco listy osób oczekujących na najem lokalu, którego przedmiotem będzie ten sam lub inny lokal o mniejszej powierzchni;