Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Anna Dalkowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia WSA (del.) Jacek Pruszyński, po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi P. [...] S.A. z siedzibą w W. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2020 r. sygn. akt II FSK 1482/20 ze skargi kasacyjnej P. [...] S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 11 lutego 2020 r. sygn. akt I SA/Bd 775/19 w sprawie ze skargi P. [...] S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z dnia 6 listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu na rzecz P. [...] S.A. z siedzibą w W. kwotę 17.634 (siedemnaście tysięcy sześćset trzydzieści cztery) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrok sądu pierwszej instancji.
1.1. Wyrokiem z 26 listopada 2020 r., II FSK 1482/20, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną P. [...] S.A. z siedzibą w W. (dalej: "Skarżąca", "P.", "Spółka") od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy (dalej: "WSA") z 11 lutego 2020 r., I SA/Bd 775/19, w sprawie ze skargi P. [...] S.A. z siedzibą w W. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu (dalej: "SKO", "organ drugiej instancji") z dnia 6 listopada 2019 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004 r.
1.2. Decyzją z dnia 13 czerwca 2019r. Burmistrz Miasta i Gminy R. [...] odmówił stronie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2004 rok w kwocie 118.111 zł. Decyzją z dnia 6 listopada 2019r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Toruniu utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. Powołując się na treść art. 1a ust 1 pkt 3 u.p.o.l., organ drugiej instancji wskazał, że podstawowym kryterium związku z działalnością gospodarczą jest samo posiadanie danej nieruchomości przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Tym samym o tym, czy dana nieruchomość pozostaje związana z działalnością gospodarczą nie przesądza to, czy działalność gospodarcza jest w danym obiekcie rzeczywiście prowadzona, ale to, czy jest w posiadaniu przedsiębiorcy, bez znaczenia pozostawał więc fakt, że dana nieruchomość nie mogła być wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych.
1.3. W skardze do WSA w Bydgoszczy spółka wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji wraz z poprzedzającą ją decyzją organu podatkowego pierwszej instancji.
Sąd pierwszej instancji uznał skargę za nieuzasadnioną. Istotą sporu w rozpatrywanej sprawie była kwestia zasadności odmówienie przez organ stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2004 r. w kwocie 118.111 zł, w związku z zakwalifikowaniem gruntów po zlikwidowanej linii kolejowej do gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zdaniem WSA w Bydgoszczy, likwidacja i rozbiórka części budowli, w tym wypadku torów kolejowych, nie wykluczała możliwości wykorzystania gruntu i pozostałej infrastruktury do innych celów gospodarczych, aniżeli transport kolejowy. W swoim uzasadnieniu, Sąd pierwszej instancji podkreślił, że nieruchomość gruntowa, mimo okresowego jej niewykorzystywania, nie przestaje być nieruchomością związaną z prowadzoną przez dany podmiot działalnością gospodarczą. Wyłączenie przedmiotów opodatkowania z kategorii związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej musi mieć charakter obiektywny, co oznacza, że przedmiot opodatkowania nie może nadawać się do prowadzenia działalności gospodarczej przez konkretnego przedsiębiorcę i jednocześnie nie mógłby być wykorzystywany przez inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą w innym charakterze. WSA w Bydgoszczy stwierdził również, że likwidacja linii kolejowej w sprawie nastąpiła z przyczyn ekonomicznych, a nie ze względów technicznych, o których mowa w art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. W konsekwencji, zarzuty naruszenia art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1a oraz art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. zostały uznane za bezzasadne, a skargę oddalono.