Sędzia sądu administracyjnego bądź asesor sądowy w wojewódzkim sądzie administracyjnym, powołany do sprawowania urzędu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, jest sędzią Rzeczypospolitej Polskiej i sędzią europejskim w rozumieniu art. 2 i art. 19 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej (Dz.U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/30 ze zm.) oraz art. 6 ust. 1-3 TUE w związku z art. 47 Karty Praw Podstawowych (Dz.Urz. UE C 303 z 14 grudnia 2007 r., s. 1), a także art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz. U. z 1993 r., Nr 61, poz. 284 ze zm.), także wówczas, gdy procedura poprzedzająca jego powołanie mogła być dotknięta wadami.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek, po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 października 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 1572/20 w sprawie ze skargi J. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 16 czerwca 2020 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności byłego prezesa zarządu wraz ze spółką za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za I, II, III kwartał 2014 r., II, III, IV kwartał 2015 r. oraz I i II kwartał 2016 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz J. M. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z 22 października 2020 r., III SA/Wa 1572/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi J. M. (dalej: Skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: Dyrektor) z 16 czerwca 2020 r. w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności byłego prezesa zarządu wraz ze spółką za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za I, II, III kwarta 2014 r., II, III, IV kwartał 2005 r. oraz I i II kwartał 2016 r., uchylił zaskarżoną decyzję (wyrok ten oraz pozostałe powoływane orzeczenia sądów administracyjnych dostępny jest na stronie: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
W złożonej skardze kasacyjnej Dyrektor zarzucił powyższemu wyrokowi naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy:
1/ art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm. - dalej: P.p.s.a.), w zw. z art. 187 § 1, art. 188, art. 191, art. 116 § 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r. poz. 900 - dalej: O.p.) poprzez niezasadne uznanie, że nieprzeprowadzenie przez organ dowodów zawnioskowanych przez Skarżącą stanowiło naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, w sytuacji gdy dowody te nie miały istotnego wpływu na wynik sprawy, gdyż nie zmierzały do podważenia poczynionego przez organ podatkowy ustalenia, że Skarżąca pomimo niekwestionowanej przez organ choroby sprawowała funkcję jedynego członka zarządu Spółki i prowadziła jej sprawy przez okres około 3 lat. Uchybienie to może mieć istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż brak podważenia twierdzeń organu, że Skarżąca faktycznie pełniła funkcję członka zarządu czyni niemożliwym wykazanie, że choroba uniemożliwiała jej pełnienie tej funkcji, w konsekwencji czego niemożliwe jest wykazanie, że Skarżąca nie ponosi winy za brak złożenia we właściwym terminie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki;
2/ art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) oraz art. 141 § 4 P.p.s.a. w zw. z art. 187 § 1, art. 188 oraz art. 116 § 1 pkt 1 lit. b) O.p. poprzez brak sprecyzowania, które z zawnioskowanych przez Skarżącą dowodów powinny zostać dopuszczone przez organ podatkowy, co skutkuje nałożeniem przez sąd na organ podatkowy obowiązku pozyskania również tych z zawnioskowanych dowodów, które z uwagi na obciążenie Skarżącej ciężarem wykazania przesłanek egzoneracyjnych, powinna pozyskać i przedstawić organowi podatkowemu Skarżąca. Uchybienie to może mieć istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż jego efektem jest zobowiązanie organu podatkowego do poszukiwania dowodów, do przedstawienia których zobowiązana jest Skarżąca.
3/ art. 141 § 4 P.p.s.a. poprzez brak wskazania, które przepisy postępowania organ podatkowy naruszył (w ocenie sądu) poprzez fakt, że nie przeprowadził postępowania dowodowego w wystarczającym zakresie. Uchybienie to może mieć istotny wpływ na wynik sprawy gdyż brak wskazania w skarżonym wyroku jego podstawy prawnej stanowi oczywiste naruszenie art. 141 § 4 P.p.s.a oraz uniemożliwia kontrolę instancyjną skarżonego wyroku.