Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek, Protokolant Adam Olczyk, po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2021 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 marca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 1750/17 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 21 lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia w sprawie określenia wysokości nieprzekazanej kwoty zajętej wierzytelności oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 marca 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 1750/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA") oddalił skargę P. S.A. z siedzibą w W. (dalej: "Skarżąca") na postanowienie Ministra Rozwoju i Finansów (dalej: "Minister") z dnia 21 lutego 2017 r. w przedmiocie określenia wysokości wierzytelności nieprzekazanej przez dłużnika zajętej wierzytelności. Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (www.nsa.orzeczenia.gov.pl).
Skargę kasacyjną od wskazanego wyroku wywiodła Skarżąca, która wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA oraz zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania z uwzględnieniem kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Skarżąca wniosła również o rozpoznanie niniejszej skargi kasacyjnej na rozprawie.
Skarżąca zarzuciła wyrokowi WSA:
1. naruszenie prawa materialnego:
- art. 71a § 9 w zw. z art. 81 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r., poz. 599 ze zm., dalej też: "u.p.e.a."), przez błędną wykładnię i niewłaściwe ich zastosowanie polegające na bezzasadnym przyjęciu, że przepisy te miały zastosowanie w przedmiotowej sprawie, podczas gdy nie były spełnione przesłanki do zastosowania ww. przepisów, w szczególności nie została spełniona przesłanka bezpodstawnego uchylania się przez Skarżącą od przekazania zajętej wierzytelności, a także nie została przeprowadzona w sposób przewidziany tym przepisem kontrola prawidłowości realizacji zastosowanego środka egzekucyjnego, co dowodzi, że wydane przez Naczelnika [..] Urzędu Skarbowego w G. (dalej: "Naczelnik") postanowienie z dnia 27.10.2014 r. w przedmiocie określenia dla N. S.A., którego następcą prawnym jest Skarżąca, wysokości kwoty nieprzekazanej organowi egzekucyjnemu, jest dotknięte wadą nieważności;
- art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2017, poz. 1257, z późń. zm; dalej: "k.p.a."), poprzez niewłaściwe zastosowanie lub niezastosowanie w przedmiotowej sprawie, pomimo że Skarżąca udowodniła brak spełnienia ustawowych przesłanek do wydania ww. postanowienia, a tym samym pomimo, że Skarżąca udowodniła wydanie tegoż postanowienia z rażącym naruszeniem prawa;
2/ naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na wynik sprawy:
- art. 3 § 1, art. 145 § 1 pkt 1 c), art. 145 § 1 pkt 2 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( t.j. Dz.U. z 2017, poz. 1369 z późń. zm., dalej: "p.p.s.a." w zw. z art. 1, 7a § 1, 77 § 1 i 80 k.p.a, polegające na tym, że WSA w wyniku niewłaściwej kontroli legalności działalności administracji publicznej oddalił skargę w sytuacji, gdy postępowanie organów administracji publicznej dotknięte było wadami, poprzez brak przeprowadzenia wszechstronnego postępowania, w ramach którego organy administracyjne winny rozważyć wszystkie okoliczności faktyczne dotyczące spełnienia przesłanek z art. 71a § 9 u.p.e.a., w tym w zakresie bezpodstawnego uchylania się dłużnika zajętej wierzytelności od jej przekazania i dopiero wówczas dokonać oceny podstawy prawnej;