Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 25 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Go 182/19 w sprawie ze skargi J.M. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 10 stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania zabezpieczającego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J.M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2019 r., I SA/Go 182/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę J.M. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 10 stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania zabezpieczającego.
Zdaniem Sądu, organy wykazały, a strona tego skutecznie nie podważyła, że zarządzenie zabezpieczenia z 18 grudnia 2017 r. zawierało wszystkie niezbędne elementy. Nie znajduje również właściwego uzasadnienia tak w odniesieniu do przepisów prawa, jak również stanu faktycznego sprawy zarzut dotyczący przedawnienia zobowiązania podatkowego objętego przedmiotowym zarządzeniem zabezpieczającym. W ocenie Sądu nie sposób również zgodzić się ze stroną skarżącą co do trafności zarzutu naruszenia zasady dwuinstancyjności postępowania. Zaskarżone orzeczenie zawiera szczegółowe i wyczerpujące uzasadnienie w ramach którego wyjaśniono podstawy prawne podjętego rozstrzygnięcia, a zgromadzony materiał dowodowy i wynikające z niego okoliczności stanu faktycznego oceniono w sposób wnikliwy i rzetelny. Wywiedziona ocena nie jest dowolną.
W szczególności w wyroku Sąd przedstawił ocenę, że nie znajduje uzasadnienia tak w odniesieniu do przepisów prawa, jak również stanu faktycznego sprawy zarzut dotyczący przedawnienia zobowiązania podatkowego objętego w/w zarządzeniem zabezpieczającym. WSA nie podzielił przekonania strony skarżącej, że na żadnym etapie postępowania nie została ona zawiadomiona o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia (tj. zgodnie z art. 70c O.p.). Odnosząc się do jej twierdzeń, w pierwszej kolejności koniecznym jest podkreślenie, że zgodnie z brzmieniem art. 70 § 6 pkt 1 O.p., bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu, z dniem wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, o którym podatnik został zawiadomiony, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania. Według natomiast treści art. 70c O.p. organ podatkowy właściwy w sprawie zobowiązania podatkowego, z którego niewykonaniem wiąże się podejrzenie popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, zawiadamia podatnika o nierozpoczęciu lub zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w przypadku, o którym mowa w art. 70 § 6 pkt 1, najpóźniej z upływem terminu przedawnienia, o którym mowa w art. 70 § 1, oraz o rozpoczęciu lub dalszym biegu terminu przedawnienia po upływie okresu zawieszenia. WSA zaznaczył, że z akt zgromadzonych w toku postepowania wynika, że postanowieniem nr [...] z 1 grudnia 2017r., NUS wszczął dochodzenie o przestępstwo skarbowe z art. 62 § 2a k.k.s.). W jego treści m. in. zapisano, że NUS "postanowił 1. wszcząć dochodzenie w sprawie świadomego ujęcia przez J.M. (........) prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie (...), w ewidencji zakupu faktury VAT nr [...] z dnia 31 stycznia 2012 r. (...), niepotwierdzającej rzeczywistej transakcji wystawionej przez C. Sp. z o.o., a następnie wprowadzenie do obrotu prawnego faktury sprzedaży VAT nr [...] z dnia 11 marca 2012 r. (...) niepotwierdzającej rzeczywistej transakcji, czym naruszył art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (...) oraz czego konsekwencją było zastosowanie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym zobowiązany był do zapłaty podatku VAT za styczeń 2012 r. w kwocie 72.313,00 zł. w terminie do dnia 27 lutego 2012 r. Powyższe nieprawidłowości spowodowały, że J.M. naraził na uszczuplenie podatek od towarów i usług za styczeń 2012 r. w kwocie 71.536,90 zł. tj. o przestępstwo skarbowe z art. 62 § 2a Kks. (.....)" - k: 50 akt administracyjnych. W tym miejscu, jedynie tytułem uwagi można nadmienić, że analiza orzecznictwa dostarcza wiele przykładów spraw, w których wszczęto i prowadzono postępowanie karne skarbowe o przestępstwo skarbowe z art. 62 § 2 § 2a k.k.s. i które były poddane kontroli sądów pod kątem oceny skuteczności zawieszenia biegu terminu przedawnienia. Przedstawił, że z akt sprawy wynika, że organ ten pismem nr [...] z 8 grudnia 2017 r., zawiadomił stronę, zgodnie z art. 70c w zw. z art. 70 § 6 pkt 1 O.p., "że w dniu 01.12.2017r. nastąpiło zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania / zobowiązań podatkowego/ w podatku od towarów i usług za okres: 01/2012r., w związku z wszczęciem postępowania karnego skarbowego. Z zapisów znajdujących się na zwrotnym potwierdzeniu odbioru wynika, że przesyłka polecona była awizowana w dniach 11 i 19 grudnia 2017 r., a wobec niepodjęcia jej w terminie została zwrócona nadawcy. Zatem 14-dniowy termin od pozostawienia przez doręczyciela pierwszego awiza przypadał na dzień 25 grudnia 2017 r. W konsekwencji, słusznie organy przyjęły, że doręczenie nastąpiło w dacie przed upływem biegu terminu przedawniania w/w zobowiązania podatkowego (tj. przed 31 grudnia 2017 r.).