Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek, Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2021 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 6 marca 2018 r. sygn. akt I SA/Bd 635/17 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30 marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Syndyka masy upadłości M. W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z 6 marca 2018 r., I SA/Bd 635/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę M. W. (dalej: "skarżący", "strona") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z 30 marca 2017 r. w przedmiocie solidarnej odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki.
2. Jak wskazano w uzasadnieniu wyroku, organy podatkowe orzekły o solidarnej odpowiedzialności skarżącego jako wiceprezesa zarządu wraz z pozostałymi członkami zarządu - K. W. i A. J. - za zaległości podatkowe K. sp. z o.o. z siedzibą w K. w podatku od towarów i usług za miesiące od lipca do grudnia 2011 r., od stycznia do grudnia 2012 r. oraz od stycznia do lutego 2013 r. w łącznej kwocie 1 580 304,31 zł, wraz z należnymi odsetkami za zwłokę w wysokości 681 680,00 zł oraz kosztami postępowania egzekucyjnego w kwocie 149 337,20 zł.
Istotą sporu w niniejszej sprawie jest ocena zasadności stanowiska organów podatkowych w kwestii określonych w art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm., dalej: "o.p.") przesłanek odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki kapitałowej (pełny tekst uzasadnienia orzeczenia dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/, dalej: "CBOSA").
3. Od powyższego orzeczenia skarżący wniósł skargę kasacyjną żądając jego uchylenia w całości i zasądzenia niezbędnych kosztów postępowania według norm przepisanych. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono, na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 232 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, tj.:
- naruszenie art. 7 Konstytucji RP w zw. z art. 120 o.p. poprzez złamanie zasady działania na podstawie i w granicach prawa, w szczególności zaś zasady legalizmu działania sądu pierwszej instancji oraz organów podatkowych w niniejszym postępowaniu, niewyjaśnienie wszystkich okoliczności istotnych dla sprawy, rozstrzyganie istniejących w sprawie wątpliwości na niekorzyść strony, a także stosowanie zasady in dubio pro fisco;
- naruszenie art. 191 o.p. w zw. z art. 122 i art. 187 o.p. poprzez przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów skutkujące błędnym ustaleniem stanu faktycznego, niewyjaśnienie wszystkich okoliczności istotnych dla sprawy, dokonywania dowolnych ocen materiału dowodowego oraz rozstrzyganie istniejących w sprawie wątpliwości na niekorzyść strony;
- naruszenie art. 121 i art. 124 o.p. poprzez nieprowadzenie postępowania w sposób budzący zaufanie do sądu pierwszej instancji oraz organów podatkowych oraz faktyczne niewyjaśnienie stronie zasadności przesłanek, którymi Wojewódzki Sąd Administracyjny kierował się przy załatwianiu sprawy,
- naruszenie art. 123 o.p. poprzez niezapewnienie czynnego udziału strony w każdym stadium postępowania i faktyczne nieumożliwienie stronie wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań polegające na włączenie do akt sprawy materiału dowodowego z odrębnych postępowań, które prowadzone były bez udziału strony,