Na terenach zabudowy jednorodzinnej odległości minimalne wolno stojących garaży dla samochodów osobowych od budynków sąsiednich /w tym także mieszkalnych/ w zależności od sytuacji określa par. 156 ust. 1 lub ust. 2 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62 ze zm./.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi (...) na decyzję Dyrektora Wydziału Planowania Przestrzennego (...) Urzędu Wojewódzkiego (...) w przedmiocie pozwolenia na budowę garażu na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku z dnia 7 września 1989 r. SA/Gd 267/89
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę NSA OZ w Gdańsku do ponownego rozpoznania.
Zawarte w przepisie rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62 ze zm./ upoważnienie dla naczelnych organów administracji państwowej nie zostało dotychczas zrealizowane.
Przepis par. 156 ust. 4 cyt. rozporządzenia nie odesłał jednak do stosowania norm, określonych w par. 10 ust. 2 i 3 rozporządzenia.
Brak zatem było podstaw do zastosowania w zaskarżonym orzeczeniu norm, zawartych w tych przepisach.
Zastosowanie tych norm stanowi więc naruszenie par. 156 ust. 1 i 4 cyt. rozporządzenia.