Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Siedlecka Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek Sędzia WSA Władysław Kulon (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 listopada 2017 r. sprawy ze skargi J.M. na bezczynność i przewlekłość Prezydenta W. w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości gruntowej I. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu; II. stwierdza, że Prezydenta W. dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania; III. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; IV. wymierza organowi grzywnę w wysokości 600 zł (słownie: sześćset złotych); V. przyznaje radcy prawnemu T.S. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych 20/100), w tym 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych 20/100) tytułem podatku od towarów i usług.
Pismem z dnia 3 października 2015 r. J.M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na "bezczynność i lekceważenie postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia 17.06.2015 przez Prezydenta Miasta W.", domagając się:
1. stwierdzenie bezczynności Prezydenta W. w przedmiocie wykonania postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia 17 czerwca 2015 r.;
2. nakazania bezzwłocznego wydania decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości gruntowej zgodnie z postanowieniem z dnia 17 czerwca 2015 r.;
3. uznania opłat dzierżawy wieczystej płaconej przez współużytkowników dzierżawy wieczystej od dnia wniesienia wniosków, tj. 18 października 2012 r., do dnia wydania ostatecznej decyzji o przekształceniu własności jako przedpłat opłaty z tym związanej;
4. ukarania organu grzywną za przewlekłe postępowanie administracyjne w przedmiotowej sprawie i lekceważenie postanowienia z dnia 17 czerwca 2015 r.
W obszernym uzasadnieniu skargi skarżący wyjaśnił m.in., że zarzucona Prezydentowi bezczynność dotyczy prowadzonego od 18 października 2012 r. postępowania w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej usytuowanej przy ul. [...] we W. (działka nr [...], AM 35, obręb P.) o powierzchni 314 m2 w prawo własności. Ponadto, skarżący szczegółowo opisał w uzasadnieniu wszystkie podejmowane przez siebie od dnia złożenia w siedzibie organu, tj. od dnia 18 października 2012 r., 28 wniosków wraz ze wszystkimi wymaganymi załącznikami (wykazem współużytkowników wieczystych z udziałem procentowym w prawie użytkowania wieczystego, akty notarialne i aktualne wydruki ksiąg wieczystych oraz księgi wieczystej działki) działania, zmierzające do uzyskania decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego opisanej wcześniej nieruchomości gruntowej w prawo własności. Wskazał też, że organowi doręczone zostały oświadczenia wszystkich wnioskodawców niezbędne dla udzielenia bonifikaty w opłacie z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości w prawo własności oraz oświadczenia o wykorzystywaniu do prowadzenia działalności gospodarczej nieruchomości, z którą związane jest prawo użytkowania wieczystego.
Skarżący wyjaśnił również, że w dniu 20 kwietnia 2015 r. złożył skargę do Prezydenta z żądaniem interwencji w sprawie (odpowiedzi udzielono mu w połowie maja), natomiast w dniu 29 maja 2015 r. złożył zażalenie w trybie art. 37 § 1 K.p.a. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W., które postanowieniem z dnia 17 czerwca 2015 r. uznało zażalenie za uzasadnione i wyznaczyło organowi 30-dniowy dodatkowy termin załatwienia sprawy. Zdaniem skarżącego termin ten został zignorowany przez Prezydenta, który do dnia wniesienia skargi nie wydał decyzji, zgodnej z żądaniem wnioskodawców, mimo że spełniają oni warunek ustawowy, bowiem suma ich udziałów w prawie użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości wynosi ponad połowę (61,6%). Pracownicy organu wymagali od wnioskodawców wielu zbędnych czynności, powodowanych wyłącznie upływem czasu trwania przedmiotowego postępowania.