Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Konrad Łukaszewicz, Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska (spr.), Sędzia WSA Iwona Maciejuk, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 29 kwietnia 2020 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o. o. z siedzibą w [...] na bezczynność Zarządu Zieleni m. st. Warszawy w przedmiocie rozpoznania wniosku z [...] czerwca 2019 r. o udostępnienie informacji publicznej oddala skargę.
Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest skarga [...] spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...] na bezczynność Zarządu Zieleni [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] czerwca 2019 r. o udostępnienie informacji publicznej.
Skarga została złożona w następującym stanie faktycznym sprawy:
Wnioskiem z [...] czerwca 2019 r. (data wpływu do organu - [...] czerwca 2019 r.) [...] spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...] (zwana dalej: spółka, skarżąca), zwróciła się do Zarządu Zieleni [...] (zwany dalej: organ) na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1429, zwana dalej: u.d.i.p.) o udzielenie następującej informacji publicznej: informacji z podaniem terminów wykonywania pielenia oraz koszenia na poszczególnych ulicach (tj. szczegółowej informacji, od dnia ... do dnia .... wykonywano pielenie np. na ul. [...], od dnia... do dnia.... wykonywano pielenie na ul. [...] itd., od dnia ... do dnia... wykonywano koszenie na ul. [...] itd.) na terenie Dzielnicy [...] i Dzielnicy [...] w maju 2019 r., wniosła o skan protokołu odbioru prac wraz z kosztorysem, wykazem terenów oraz fakturą za maj 2019 r.
Jednocześnie spółka podała, iż wnosi o udostępnienie wnioskowanych informacji w formie elektronicznej na wskazany adres email.
W odpowiedzi na przedmiotowy wniosek organ pismem znak [...] z dnia [...] września 2019 r. poinformował spółkę, iż wnioskowana informacja nie zostanie udostępniona z uwagi na brak podstaw do stosowania przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, w związku z nadużyciem przez skarżącą prawa dostępu do informacji publicznej.
Uzasadniając powyższe wskazał, że ilość, częstotliwość i treść złożonych przez spółkę w 2019 r. wniosków o dostęp do informacji publicznej, dotyczących wykonywania pielenia, koszenia i sprzątania na terenach Dzielnic [...] i [...] (z których każdy wymagał informacji bardzo obszernych i bardzo szczegółowych), a także powiązanie czasowe pomiędzy rozpoczęciem składania ww. wniosków a rozwiązaniem umowy nr [...] z dnia [...] maja 2018 r., zawartej pomiędzy organem a spółką, i następnie złożeniem przez spółkę pozwu o zapłatę w związku z ww. umową, świadczą jednoznacznie o próbie wykorzystania przez skarżącą instytucji prawa do informacji publicznej dla osiągnięcia celu innego niż troska o dobro publiczne.
Wywiódł, iż z całokształtu stosunków pomiędzy organem i skarżącą, w tym z bezpośrednich stosunków pomiędzy pracownikami organu a przedstawicielami spółki wynika, że składanie ww. wniosków o dostęp do informacji publicznej ma na celu wywołanie dolegliwości u adresata i utrudnienie funkcjonowania jednostki miejskiej, w szczególności zaś utrudnienie pracy konkretnych pracowników organu, co do których wielokrotnie podnoszono personalne zarzuty (również w treści wspomnianego powyżej pozwu o zapłatę).