Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska, Sędzia WSA Ewa Marcinkowska, Sędzia WSA Konrad Łukaszewicz (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 marca 2019 r. sprawy ze skargi G. W. na bezczynność Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej na wniosek z dnia [...] września 2018 r. 1. stwierdza, że Główny Inspektor Ochrony Środowiska dopuścił się bezczynności, 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. w pozostałym zakresie skargę oddala; 4. zasądza od Głównego Inspektora Ochrony Środowiska na rzecz skarżącego G. W. kwotę 100 (słownie: sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
G. W. (zwany dalej: "Skarżącym") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (zwanego dalej: "Głównym Inspektorem") w rozpatrzeniu jego wniosku o udostepnienie informacji publicznej.
Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:
W dniu [...] września 2018 r. Skarżący przesłał do Głównego Inspektora - za pośrednictwem poczty elektronicznej - wiadomość zatytułowaną "Zapytanie w trybie informacji publicznej". W treści tej wiadomości zwrócił się o podanie informacji dotyczącej zapisów ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu, w szczególności "na podstawie jakich parametrów dany podmiot (hodowca drobiu) jest kwalifikowany jako gospodarstwo wielkotowarowe lub nie".
Pismem z dnia [...] października 2018 r. Główny Inspektor - działając na podstawie art. 65 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2096, ze zm.; zwanej dalej: "k.p.a.") - przesłał wiadomość Skarżącego do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. W piśmie tym organ zwrócił się jednocześnie "o przekazanie kopii stanowiska zajętego w niniejszej sprawie do Departamentu Inspekcji Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska". Pismo to zostało przesłane również do wiadomości Skarżącego.
Wobec braku odpowiedzi na wniosek, Skarżący wystąpił ze skargą z dnia 22 października 2018 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność Głównego Inspektora, zarzucając naruszenie art. 13 ust. 1 i 2 oraz art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1330 ze zm.; zwanej dalej: "u.d.i.p.") poprzez nieudzielenie informacji publicznej zgodnie z żądanym zakresem. Skarżący wniósł o zobowiązanie organu do udzielenia informacji publicznej, orzeczenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, wymierzenie organowi grzywny, a także o zasądzenie kosztów postępowania. Skarga wpłynęła do organu w dniu 26 października 2018 r.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podnosząc, iż wiadomość Skarżącego nie dotyczyła informacji publicznej, wobec czego została ona "zakwalifikowana" jako podanie dotyczące interpretacji przepisów wskazanej ustawy, a następnie przekazana zgodnie z właściwością do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Dowodzi to zdaniem organu, że nie pozostaje on w bezczynności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga okazała się zasadna.
Na gruncie u.d.i.p. bezczynność podmiotu obowiązanego do rozpoznania wniosku informacyjnego ma miejsce wówczas, gdy organ - będąc w posiadaniu żądanej informacji - nie podejmuje stosownej czynności materialno-technicznej w postaci udzielenia informacji publicznej (art. 10 ust 1 u.d.i.p.), nie wydaje decyzji o odmowie jej udostępnienia (art. 16 ust. 1 u.d.i.p.), ewentualnie nie informuje wnioskodawcy, że w danej sprawie przysługuje inny tryb dostępu do wnioskowanej informacji publicznej (art. 1 ust. 2 u.d.i.p.), bądź też, że wnioskowana informacja nie posiada waloru informacji publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p.