Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kruszewska-Grońska, Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędzia WSA Janusz Walawski (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 4 sierpnia 2021 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...] na bezczynność Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie rozpoznania tiret drugiego i trzeciego wniosku z dnia [...] grudnia 2017 r. o udostępnienie informacji publicznej 1) zobowiązuje Krajową Radę Radiofonii i Telewizji do rozpoznania tiret trzeciego wniosku z dnia [...] grudnia 2017 r. w części dotyczącej uchwał i decyzji w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2) stwierdza, że bezczynność Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3) w pozostałym zakresie skargę oddala; 4) zasądza od Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji na rzecz Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...] kwotę 580 zł (słownie: pięćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wnioskiem z [...] grudnia 2017 r. Stowarzyszenie [...], dalej jako "Stowarzyszenie", zwróciło się do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, dalej: "KRRiT", o udostępnienie:
- informacji o wszystkich karach pieniężnych nałożonych wobec nadawców od [...]stycznia 2012 r. do [...] grudnia 2017 r. z podaniem nazwy nadawcy i kwoty;
- skanów dokumentów towarzyszących nakładaniu wszystkich kar, o których mowa w poprzednim punkcie - uchwał i decyzji właściwych organów, protokołów z obrad KRRiTV, podczas których podejmowano decyzje w sprawie kar pieniężnych nakładanych na nadawców;
- informacji o postępowaniach sądowych toczących się w związku z zaistniałymi karami, o których mowa w poprzednich pytaniach - również przez podanie sygnatury;
- skanów umów związanych z zamawianiem opinii zewnętrznych ekspertów, jak też samych opinii, w związku z zaistniałymi sprawami, o których mowa we wniosku (kary dla nadawców od [...] stycznia 2012 r. do [...] grudnia 2017 r.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 11 lipca 2018 r. sygn. akt II SAB/Wa 57/18, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Stowarzyszenia na bezczynność Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej: 1. zobowiązał Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji do rozpoznania wniosku Stowarzyszenia z [...] grudnia 2017 r. o udostępnienie informacji publicznej w zakresie tiret drugiego i czwartego, w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy, 2. stwierdził, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. oddalił skargę w pozostałym zakresie, 4. zasądził zwrot kosztów postępowania.
Po rozpoznaniu skargi kasacyjnej KRRiT od powyżej określonego wyroku, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 16 marca 2021 r. sygn. akt III OSK 492/21 uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania oraz odstąpił od zasądzenia na rzecz organu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
W uzasadnieniu NSA stwierdził, że za usprawiedliwione należało uznać dwa zarzuty postawione w ramach drugiej podstawy kasacyjnej (art. 174 pkt 2 p.p.s.a.). Pierwszy dotyczy naruszenia art. 134 § 1 p.p.s.a. poprzez wyjście poza przedmiotowe granice sprawy oraz niewyjaśnienie granic skargi na bezczynność, z naruszeniem art. 49 § 1 p.p.s.a., o czym jest mowa w uzasadnieniu skargi kasacyjnej (pkt 1 lit. b - str. 7-8). Drugi usprawiedliwiony zarzut dotyczy naruszenia art. 141 § 4 p.p.s.a.
NSA zauważył, że z literalnej treści skargi wniesionej do Sądu I instancji wynika, że przedmiotem skargi jest bezczynność KRRiT w związku z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej z [...] grudnia 2017 r., w zakresie tiret drugiego i trzeciego tego wniosku. Sąd I instancji przyjął, że tak wskazany zakres skargi na bezczynność jest pomyłką jej autora, gdyż w istocie skarga dotyczy bezczynności organu w zakresie tiret drugiego i czwartego wniosku, o czym świadczy zarzut drugi i uzasadnienie skargi. Abstrahując od tego, czy Sąd I instancji mógł takiej korekty dokonać we własnym zakresie, skonstatował, że w ocenie Sądu I instancji przedmiot skargi obejmował bezczynność Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w odniesieniu do żądań zawartych w tiret drugim i czwartym wniosku. Przy takim założeniu tylko to powinno być zatem przedmiotem kontroli Sądu I instancji. Tymczasem Sąd w pkt 3 wyroku oddalił skargę w pozostałym zakresie, w uzasadnieniu podając, że " (...) co do tiret pierwszego i trzeciego, mimo że organ na wniosek z dnia (...) grudnia 2017 r. odpowiedział w dniu (...) stycznia 2018 r., a więc po upływie 14 dni, to jednak nie pozostawał w bezczynności, bowiem odpowiedź powyższa została udzielona przed wniesieniem skargi do Sądu i w tej sytuacji należało skargę w tym zakresie oddalić." W ocenie NSA przy skorygowanym przez siebie zakresie skargi na bezczynność, Sąd I instancji wyszedł poza przedmiotowe granice sprawy, w rozumieniu art. 134 § 1 p.p.s.a., gdyż przedmiotem kontroli (pkt 3 wyroku) objął ten zakres wniosku z [...] grudnia 2017 r., który - w ocenie Sądu I instancji - nie był przedmiotem skargi na bezczynność.