Sprawa ze skargi na bezczynność Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube (spr.) Sędzia WSA Andrzej Góraj Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2011 r. sprawy ze skargi J.O. na bezczynność Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 2 września 2010 r. o udostępnienie informacji publicznej - oddala skargę -

Uzasadnienie strona 1/4

Wnioskiem z dnia 2 września 2010 r. J.O. zwrócił się do Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR), na podstawie ustawy z dnia

6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), o udzielenie informacji o połączeniach telefonicznych z telefonów służbowych w okresie od dnia [...] grudnia 2007 r. do dnia [...] stycznia 2008 r. dwóch pracowników ARiMR, tj: L.M. oraz D.W. Stwierdził, że koszt połączeń telefonicznych z telefonów służbowych wskazanych funkcjonariuszy publicznych oraz numery, do których były wykonywane połączenia oraz z jakich numerów były odbierane przez nich są informacją publiczną, ponieważ dotyczą gospodarowania majątkiem Skarbu Państwa.

W odpowiedzi na powyższy wniosek organ stwierdził, że żądane informacje nie są informacją publiczną i nie mogą być udostępnione w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, uzupełnionej pismem z dnia 14 grudnia 2010 r., J.O. zarzucił Prezesowi ARiMR bezczynność polegającą na nierozpatrzeniu jego wniosku z dnia 2 września 2010 r. w zakresie dostępu do informacji publicznej i tym samym naruszenie art. 61 Konstytucji RP oraz art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Skarżący wniósł o zobowiązanie organu do udostępnienia mu żądanej informacji publicznej, a ponadto poddał pod rozwagę Sądu kwestię wymierzenia grzywny za odmowę udostępnienia tej informacji.

Wnoszący skargę wyjaśnił, że informacje o połączeniach telefonicznych wskazanych wyżej osób są mu niezbędne w sprawie o sygn. akt [...], toczącej się przed Sądem Rejonowym [...] w W. VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych.

Uzasadniając skargę, powołał się na uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 9 marca 2010 r., sygn. akt II SA/Ol 1072/09, w którym stwierdzono, że stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej, informacją publiczną jest wiadomość, że określona osoba sprawująca funkcję publiczną posiada służbowy telefon komórkowy o określonym numerze, a także koszt eksploatacji telefonu komórkowego przez osobę piastującą funkcję publiczną.

Zaznaczył, iż skarżony organ rozporządza nie tylko pieniędzmi publicznymi podatnika, ale i funduszami na jakie składają się publiczne środki finansowe państw europejskich i odmowa udzielenia informacji publicznej naraża zaufanie do transparentności działań tej największej w Europie agencji płatniczej.

Strona 1/4