Dnia 14 lutego 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędzia WSA Izabela Paluszyńska po rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 lutego 2019 roku sprawy ze skargi H. K. na przewlekłość Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie opłaty adiacenckiej I. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do zakończenia postępowania odwoławczego, II. stwierdza, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, a przewlekłość ta miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, III. wymierza organowi grzywnę w wysokości 500 zł (pięćset złotych), IV. w pozostałym zakresie skargę oddala, V. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Burmistrz Ś. decyzją z dnia [...] 2016 r., nr [...], ustalił H. K. opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w G. (obręb D. ), gm. Ś., oznaczonej przed podziałem nr ewid. działki [...].
Po rozpoznaniu odwołania H. K., Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] 2016 r., nr [...], utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 1 marca 2017 r., sygn. akt II SA/Po 933/16, uchylił ww. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2016 r. Prawomocny wyrok wraz z aktami administracyjnymi wpłynął do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w dniu 11 maja 2017 r.
W dniu 17 października 2018 r. H. K. wystosował do Samorządowego Kolegium Odwoławczego ponaglenie oraz wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w związku z niewydaniem w terminie rozstrzygnięcia w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej.
Następnie pismem opatrzonym datą 23 października 2018r., a nadanym na poczcie w dniu 24 października 2018 r., H. K., reprezentowany przez r.pr. M. K., wniósł skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w sprawie ustalenia wysokości opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku jej podziału.
W skardze podniesiono, iż zgodnie z dyspozycją wynikającą z art. 35 § 3 k.p.a., załatwienie sprawy w postępowaniu odwoławczym powinno nastąpić nie później niż w ciągu 1 miesiąca. Mimo, że od dnia wyroku minęło ponad 1,5 roku, organ nie wydał w sprawie decyzji administracyjnej. Ponadto, zgodnie z art. 36 k.p.a. o każdym niezałatwieniu sprawy w terminie organ administracji publicznej jest obowiązany zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Organ uchybił dyspozycji wskazanej w powyższym zakresie. Postępowanie odwoławcze jest prowadzone w sposób nieefektywny, poprzez wykonywanie czynności w dużym odstępie czas, a więc nosi znamiona przewlekle prowadzonego postępowania.
Skarżący zaznaczył, iż ma świadomość, że przedmiotem zaskarżonego postępowania jest ustalenie wysokości niepodatkowej należności publicznoprawnej, jaką skarżący będzie zobligowany uiścić na rachunek organu. Jednak w wyniku tak dużej zwłoki w załatwieniu sprawy skarżący żyje w ciągłej nieświadomości odnośnie skutków wszczętego postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej i pragnie, aby postępowanie to zmierzało do jego zakończenia. Ponadto wydłużenie w czasie wydania rozstrzygnięcia skutkuje negatywnymi konsekwencjami dla strony odnośnie wysokości opłaty adiacenckiej. Wynika to z faktu, że wartość nieruchomości (w oparciu o przepisy ustawy o gospodarce przed nowelizacją) ustala się na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty. Z doświadczenia życiowego oraz zawodowego skarżącego wynika, że ceny nieruchomości na przestrzeni lat stale wzrastają. Opóźnienie wydania decyzji w sprawie rodzi skutek w postaci nałożenia na właściciela nieruchomości opłaty adiacenckiej w wysokości wyżej, aniżeli miałoby to miejsce, gdyby organ nie zwlekał z załatwieniem sprawy ponad rok. Zaznaczono, iż tak znaczna zwłoka w rozpoznaniu sprawy nie znajduje żadnego uzasadnienia w przepisach prawa.