Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) sędzia WSA Piotr Chybicki po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 12 marca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. N. na bezczynność Przewodniczącego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w rozpoznaniu wniosku o wydanie karty parkingowej I. zobowiązuje Przewodniczącego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności do wydania karty parkingowej skarżącej J. N. w terminie 30 dni od zwrotu akt sprawy; II. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. orzeka o niewymierzaniu organowi grzywny.
"[...]" (dalej jako: "skarżąca") zwróciła się do Przewodniczącego Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w "[...]" (dalej jako: "organ administracji") z wnioskiem z dnia 20 lipca 2018 r. o wydanie karty parkingowej.
W dniu 26 lipca 2018 r. organ administracji wezwał skarżącą do osobistego złożenia powyższego wniosku w siedzibie organu, zastrzegając, że nieuzupełnienie tego braku będzie skutkować pozostawieniem wniosku bez rozpoznania.
W piśmie z dnia 7 sierpnia 2018 r. skarżąca wyjaśniła, że porusza się wyłącznie na elektrycznym wózku inwalidzkim, do transportu którego konieczny jest specjalistyczny samochód. Z tego względu skarżąca m.in. nie jeździ do "[...]". Stwierdziła, że wniosek może złożyć osobiście w miejscu zamieszkania (w "[...]").
Zawiadomieniem z dnia 20 sierpnia 2018 r. organ administracji poinformował skarżącą o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania z uwagi na nieuzupełnienie braków formalnych.
Skarżąca wniosła ponaglenie do Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w "[...]". Podniosła m.in., że żaden przepis prawa nie zobowiązuje do złożenia przedmiotowego wniosku w siedzibie organu, pomijając możliwość jego złożenia w miejscu zamieszkania osoby niepełnosprawnej.
Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności stwierdził w piśmie z dnia 17 września 2018 r., że w sprawie nie ma zastosowania tryb ponaglenia, a ponadto skarżąca prawidłowo została wezwana do osobistego złożenia przedmiotowego wniosku w siedzibie organu administracji.
W skardze wywiedzionej do tut. Sądu skarżąca zarzuciła, że Przewodniczący Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności pozostaje w błędnym przekonaniu, że osobiste złożenie przez nią wniosku o wydanie karty parkingowej w jej miejscu zamieszkania jest niezgodne z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2014 r. w sprawie wzoru oraz trybu wydawania i zwrotu kart parkingowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1438), dalej jako: "rozporządzenie". W ocenie skarżącej, żaden przepis tego aktu nie zobowiązuje wnioskodawcy do osobistego złożenia wniosku w siedzibie organu. Tym samym rozporządzenie to nie warunkuje skutecznego złożenia wniosku wyłącznie w siedzibie organu. Zaznaczyła, że organ posiadał wiedzę o jej stanie zdrowia, zatem niedopuszczalne było, aby zaniechanie osobistego złożenia wniosku o wydanie karty parkingowej w siedzibie organu stanowił zarzut zawinionego nieusunięcia braków formalnych. Zaznaczyła, że do dnia wniesienia skargi nie otrzymała karty parkingowej ani decyzji odmawiającej jej wydania. Tym samym organ administracji dopuścił się rażącej bezczynności przy załatwianiu sprawy.
W odpowiedzi na skargę organ administracji wniósł o jej odrzucenie, stwierdzając, że zarzuty skarżącej są nieuzasadnione. Z akt sprawy wynika bowiem, że nie naruszono przepisów powołanego rozporządzenia, a zarzut bezczynności jest bezpodstawny w okolicznościach sprawy.